praca mgr z roku 2005
Kształtowanie się poziomu polskiego bezrobocia w latach 1990-2004 przedstawia tab. 2.1., a stopy bezrobocia w przekroju poszczególnych miesięcy na rok 2001-2004 rys. 2.1.
Tab. 2.1. Bezrobocie w Polsce w latach 1990-2004 (stan na koniec roku).
Lata | ||||||||
1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | |
Bezrobotni | 11261 | 2155,6 | 25093 | 2889,6 | 2838,0 | 2628,8 | 2359,5 | 18284 |
1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | ||
Bezrobotni | 1831,4 | 2349,8 | 2702,6 | 3115,1 | 3217,0 | 3175,7 | 2999,6 |
Źródło: Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 1995, 1999, 2001; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004, nr 1-2, s 83
Rys. 2.1. Stopa bezrobocia w Polsce w przekroju miesięcznym lat 2001 – 2005.
Źródło: www.stat.gove.pl
W ciągu pierwszych lat 94 reformy 94 1999, 2004; systemowej (1990-1991) liczba zarejestrowanych w urzędach pracy przyrastała w tempie przekraczającym średnio l min osób rocznie, osiągając w końcu 1991 r. poziom 2155,6 tyś. osób. Stopa bezrobocia wyniosła wówczas 12,2%, co niestety dawało Polsce przodujące miejsce w Europie pod względem rozmiarów bezrobocia (por.[21). Kolejne dwa lata zapisały się jako okres dalszego wzrostu bezrobocia, chociaż w zdecydowanie wolniejszym tempie. W latach 1992-1993 liczba bezrobotnych zwiększyła się o dalsze 734 tyś. Pod koniec 1993r. poziom bezrobocia zbliżył się do niebezpiecznej granicy 3 min osób (stopa bezrobocia 16,4%).
Generalnie, poziom bezrobocia wykazywał tendencję jednokierunkową – ciągłego wzrostu. Dopiero od trzeciego kwartału 1994 r. roku do trzeciego kwartału 1998 r. obserwowana była korzystna zmiana w postaci spadku rozmiarów tego zjawiska. Był to w dużym stopniu rezultatem poprawy koniunktury gospodarczej, zaostrzenia kryteriów rejestracji bezrobotnych przez urzędy pracy, wzrostu liczby ofert pracy, malejącej liczbie zwolnień grupowych oraz unormowań prawnych. Nowe regulacje prawne (oprócz wspomnianego wyżej zaostrzenia kryteriów rejestracji bezrobotnych) uściśliły bowiem pojęcie „bezrobotnego” oraz wprowadziły dla bezrobotnych absolwentów stypendia zamiast zasiłku. To z kolei spowodowało wzrost wyłączeń z ewidencji urzędów pracy osób tam zarejestrowanych. Tę korzystną zmianę zapoczątkował niewielki ilościowo spadek (o 51,6 tyś. osób) liczby bezrobotnych w drugiej połowie 1994 r. Następne trzy lata przyniosły najbardziej spektakularną poprawę sytuacji na rynku pracy w zakresie bezrobocia. W 1995 r. bezrobocia rejestrowane zmniejszyło się w porównaniu z 1994 r. o 209,2 tyś. osób, a stopa bezrobocia spadła z 16,0% do 14,9%. W 1996r. liczba bezrobotnych w Polsce zmniejszyła się stosunku do poprzedniego roku o 269,3 tyś. osób, a w 1997 r. w stosunku do 1996 r. spadek wynosił 533,1 tyś. osób. Z kolei stopa bezrobocia spadła do poziomu 10,3%. Tendencję spadku bezrobocia obserwuje się jeszcze do trzeciego kwartału 1998 r. Na koniec tego kwartału (por.[24]) w urzędach pracy zarejestrowanych było 1676,7 tyś. osób, a stopa bezrobocia wyniosła 9,6%.
Od czwartego kwartału tt98 r. obserwowana jest znowu niekorzystna tendencja na rynku pracy w zakresie bezrobocia. W końcu 1998 r. liczba zarejestrowanych bezrobotnych stosunku do roku poprzedniego zwiększyła się o 5 tyś. osób (z 1826,4 do 1831,4), stopa bezrobocia zaś wzrosła z 10,3% do 10,4%. Wzrost ten aczkolwiek ilościowo niewielki, był zapowiedzią drastycznych zmian w latach następnych, bowiem już od początku 1999 r. do końca 2001r. bezrobocie w Polsce wzrasta w szybkim tempie. W 1999 r. liczba bezrobotnych zwiększyła się w stosunku do 1998 r. o 518,4 tyś. osób, osiągając na koniec roku poziom 2349,8 tyś. osób. Z kolei stopa bezrobocia wzrosła o 2,7 punktu procentowego i wyniosła wówczas 13,1%. W roku 2000 liczba bezrobotnych zwiększyła się o dalsze 352,8 tyś. i zbliżyła się do poziomu 2,7 min bezrobotnych (stopa bezrobocia – 15,1%). Zaś w 2001 r. bezrobocie rejestrowane zwiększyło się w stosunku do poprzedniego roku o 412,5 tyś. osób i wyniosło 3115,1 tyś. osób, co stanowiło 17,4% ludności aktywnej zawodowo. Powodem ponownego wzrostu bezrobocia w Polsce są między innymi (por.[26]): osłabienie tempa wzrostu gospodarczego, restrukturyzacja przemysłu węglowego, hutniczego i zbrojeniowego, wdrażanie reformy emerytalnej (legalizacja zatrudnionych w „szarej strefie”) i zdrowia (uzyskanie uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego przez bezrobotnych).
Bezrobocie to pojęcie niejednowymiarowe, jest pod wieloma względami zróżnicowane. Jest różne w poszczególnych regionach kraju, w poszczególnych przedziałach wieku, wśród ludzi o różnym poziomie wykształcenia, wśród mężczyzn i kobiet itp. Stopień zagrożenia utratą pracy jest zależny m.in. od płci, wieku, miejsca zamieszkania. Na tym tle ujawniają się specyficzne cechy polskiego bezrobocia i na niektóre z nich należy zwrócić szczególną uwagę.
Przestrzenne zróżnicowanie bezrobocia (por.[10]). Dane dotyczące całego kraju charakteryzują ogólny poziom bezrobocia i nie stwarzają możliwości woskowania o lokalnych rynkach pracy. W Polsce nie ma swobodnego przepływu pracowników między regionami (bariera mieszkaniowa, zlikwidowanie hoteli robotniczych, wysokie koszty dojazdów do pracy), a więc także nie istnieje jeden rynek pracy. Występuje wiele bardzo zróżnicowanych rynków pracy. Pewna ilustrację tej wielkości rynków daje tabela 2.3. (obejmuje ona lata 1999-2001 z uwagi na wcześniejsze zmiany podziału administracyjnego). Uwzględnia ona regiony (województwa) o najniższym i najwyższym bezrobociu, ze względu na stopę bezrobocia. Przy ocenie przestrzennego zróżnicowania bezrobocia należy brać pod uwagę nie tylko stopę bezrobocia, ale także liczbę bezrobotnych Charakterystyczne, bowiem dla polskiego bezrobocia jest między innymi to, iż w rejonach o jego stosunkowo niskim natężeniu, występuje duża liczba bezrobotnych. Przykładem jest województwo mazowieckie o największej liczbie bezrobotnych w Polsce a najniższej stopie bezrobocia. W podobnej sytuacji jest także województwo śląskie.
Wskaźniki stopy bezrobocia nie wykazują równoległości proporcji. Stopa ogółem wahała się na koniec 2001 roku od 12,9% w woj. mazowieckim do 28,7% w woj. warmińsko-mazurskim, czyli kształtowała się jak 1:2. Do grupy województw o najniższej stopie bezrobocia należą województwa: mazowieckie, małopolskie, wielkopolskie i śląskie. Na przeciwległym biegunie, skupiającym regiony o najwyższej stopie 9% bezrobocia, powtarzają się województwa: warmińsko-mazurskie, zachodniopomorskie, lubelskie, kujawsko-pomorskie. Jak można stwierdzić, regionami o najniższej stopie bezrobocia są województwa wysoko uprzemysłowione, położone w centralnej części Polski (mazowieckie, śląskie). Najbardziej obciążony bezrobociem jest natomiast pas słabo rozwiniętych województw zachodnich i północnych (od lubuskiego przez zachodniopomorskie, kujawsko-pomorskie aż po warmińsko-mazurskie), głównie o charakterze rolniczym.
W latach 2001 – 20004 wskaźniki bezrobocia w Polsce kształtuje się następująco.
Rys. 2.2. Liczba osób bezrobotnych w Polsce w latach 2001, 2002, 2003 i 2004r
Źródło: Opracowanie własne na podstawie materiałów pomocniczych z rocznika statystycznego z sprawozdanie o rynku pracy z roku 2001, 2002, 2003 i 2004.
Z analizy powyższego wykresu wynika, że w latach 2001 – 2002, był znaczny wzrost bezrobocia. W roku 2001 bezrobocie wzrosło o 518,4tyś osób w 2001 wzrost wynosił 352,8 a następnie w 2002r 412.5 tyś. Proporcje zostały odwrócone dopiero w roku 2003, w okresie kiedy wyhamowane zostały tendencje wzrostu liczby bezrobotnych, wzrost bezrobocia wynosił wtedy 101.9 tyś. W roku 2004 poziom bezrobocia spał o 41.3 tyś osób. Zmiany relacji powyższego wskaźników w 2004r korelują ze spadkiem bezrobocia jaki zanotowano w tym okresie na Dolnym Śląsku, a spadek bezrobocia wynosi zaledwie 1.0 tyś.
W 2004 r. przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw wyniosło 4557,8 tys. osób i było o 0,7% niższe niż przed rokiem. Spadek zatrudnienia wystąpił w 9 województwach, najgłębszy – w woj. łódzkim (o 4,9%), śląskim (o 4,5%) i zachodniopomorskim (o 4,0%). Największy wzrost odnotowano w woj. dolnośląskim (o 2,6%).
Przeciętne zatrudnienie w przemyśle w 2004 r. wyniosło 2399,4 tys. osób i w skali roku zmniejszyło się o 0,4%. Spadek zatrudnienia odnotowano w 9 województwach, w tym najgłębszy w woj. łódzkim (o 3,6%) i opolskim (o 3,4%). Wzrost przeciętnego zatrudnienia w przemyśle wystąpił od 0,7% w woj. warmińsko-mazurskim do 3,3% w woj. wielkopolskim.
Przeciętne zatrudnienie w budownictwie w 2004 r. było niższe niż przed rokiem o 10,2% i wyniosło 317,6 tys. osób. Spadek wystąpił we wszystkich województwach, najgłębszy w woj. dolnośląskim (o 15,9%), łódzkim (o 15,4%), a najmniejszy w woj. podlaskim i lubelskim (po 5,5%) (por. [27])
Przeciętne zatrudnienie w handlu i naprawach w 2004 r. wyniosło 811,7 tys. osób i w skali roku zwiększyło się o 0,9%. Wzrost wystąpił w 12 województwach, największy w woj. dolnośląskim (o 8,0%) i podkarpackim (o 5,6%). Spadek odnotowano w woj. śląskim (o 9,2%), łódzkim (o 7,3%), zachodniopomorskim (o 2,5%) i świętokrzyskim (o 0,7%).
Przeciętne zatrudnienie w hotelach i restauracjach w 2004 r. wzrosło w skali roku o 1,3% i wyniosło 78,9 tys. osób. Liczba zatrudnionych w hotelach i restauracjach najbardziej zwiększyła się w woj. świętokrzyskim, dolnośląskim i pomorskim. W 7 województwach odnotowano spadek zatrudnienia, najgłębszy w województwie śląskim.
Przeciętne zatrudnienie w obsłudze nieruchomości i firm w 2004 r. było wyższe niż przed rokiem o 2,3% i wyniosło 431,0 tys. osób. Wzrost wystąpił w 8 województwach (największy w woj. dolnośląskim, mazowieckim i małopolskim). W pozostałych województwach odnotowano spadek zatrudnienia, najgłębszy w woj. zachodniopomorskim i świętokrzyskim.
W końcu grudnia 2004 r. w urzędach pracy zarejestrowanych było 2999,6 tys. osób bezrobotnych, tj. o 176,1 tys. (o 5,5%) mniej niż przed rokiem, a o 28,7 tys. (o 1,0%) więcej niż w końcu września 2004 r.
W 2004 r. liczba nowo zarejestrowanych bezrobotnych wyniosła 2684,1 tys. osób i była o 41,9 tys. większa niż w 2003 r. Z rejestru skreślono 2860,2 tys. osób (o 176,7 tys. więcej niż w 2003 r.), w tym w związku z podjęciem pracy 1364,6 tys. (o 67,3 tys. osób więcej niż przed rokiem).
Rys. 2.3. Bezrobotni zarejestrowani w 2004 roku.
Źródło: Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 2005 r; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004.
W skali roku spadek liczby bezrobotnych odnotowano we wszystkich województwach, najgłębszy w woj. opolskim, lubuskim i dolnośląskim (odpowiednio o 8,7%, 8,0% i 7,6%) (por. [29])
W końcu grudnia 2004 r. najwięcej zarejestrowanych bezrobotnych (ponad połowa liczby bezrobotnych ogółem) koncentrowało się na obszarze następujących województw:
Tab. 2.2. Bezrobocie w Polsce w 2004 roku.
WOJEWÓDZTWA | W tys. | Polska =100 | Stopa bezrobocia w % |
mazowieckie | 352,9 | 11,8 | 15,0 |
śląskie | 309,7 | 10,3 | 16,8 |
dolnośląskie | 257,1 | 8,6 | 22,3 |
wielkopolskie | 232,3 | 7,7 | 16,2 |
łódzkie | 218,3 | 7,3 | 19,6 |
kujawsko-pomorskie | 199,6 | 6,7 | 23,5 |
Źródło: Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 2005; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004
Stopa bezrobocia rejestrowanego w końcu grudnia 2004 r. wyniosła przeciętnie w kraju 19,1% i była o 0,9 pkt niższa niż przed rokiem. Spadek stopy bezrobocia w skali roku zanotowano we wszystkich województwach, najgłębszy w woj. lubuskim (o 1,7 pkt) oraz dolnośląskim i opolskim (po 1,5 pkt).
Przestrzenne zróżnicowanie stopy bezrobocia w grudniu 2004 r. kształtowało się od 15,0% w woj. małopolskim i mazowieckim do 29,2% w woj. warmińsko-mazurskim.
Do województw o najwyższej stopie bezrobocia należały także: zachodniopomorskie (27,4%) oraz lubuskie (25,8%). Średniej dla kraju nie przekroczyły natomiast, poza woj. małopolskim i mazowieckim, województwa: podlaskie (15,9%), wielkopolskie (16,2%), śląskie (16,8%), lubelskie (17,8%).
W końcu grudnia 2004 r. najwyższą stopę napływu bezrobotnych zarejestrowano w woj. zachodniopomorskim (2,5%), lubuskim (2,4%) i warmińsko-mazurskim (2,3%). Najniższą stopą napływu charakteryzowały się woj. mazowieckie (1,0%) i małopolskie (1,2%).
Populacja zarejestrowanych bezrobotnych kobiet w kraju wyniosła w końcu grudnia 2004 r. 1568,5 tys. osób i w skali roku zmniejszyła się o 66,2 tys. osób, tj. o 4,0%. Spadek liczby bezrobotnych kobiet zanotowano w 15 województwach, w granicach od 6,6% w woj. opolskim do 2,6% w woj. zachodniopomorskim. W województwie świętokrzyskim w skali roku nastąpił wzrost tej grupy bezrobotnych o 1,8%.
Udział kobiet w ogólnej liczbie bezrobotnych wyniósł w końcu grudnia 2004 r. 52,3% (wzrost w stosunku do grudnia 2003 r. o 0,8 pkt) i był największy w woj. śląskim (55,4%), wielkopolskim (55,1%) i opolskim (55,0%), a najmniejszy w woj. lubelskim, łódzkim i mazowieckim (po 49,4%).
Długotrwałe bezrobocie w grudniu 2004 r. dotyczyło 1565,3 tys. osób (w grudniu 2003 r. 1666,9 tys. osób). Najliczniejsza grupa długotrwale bezrobotnych zamieszkiwała woj. mazowieckie (197,8 tys. osób), śląskie (155,1 tys.), dolnośląskie (127,6 tys.) i łódzkie (119,5 tys.).
W stosunku do ogólnej liczby bezrobotnych, długotrwale bezrobotni stanowili przeciętnie w kraju 52,2% wobec 52,5% przed rokiem. Najwyższy udział tej grupy bezrobotnych zanotowano w woj. mazowieckim (56,0%), podkarpackim (55,3%) oraz lubelskim i łódzkim (po 54,7%), a najniższy – w woj. lubuskim (47,7%).
W porównaniu do grudnia 2003 r. liczba osób długotrwale bezrobotnych zmniejszyła się we wszystkich województwach (średnio w kraju o 6,1%). Największy spadek zanotowano w woj. podlaskim (o 10,6%), opolskim (o 10,0%) i wielkopolskim (o 9,1%), najmniejszy w woj. mazowieckim (o 1,7%).
W końcu grudnia 2004 r. zarejestrowanych było 708,2 tys. osób bezrobotnych dotychczas niepracujących, tj. o 7,3% mniej niż przed rokiem. Spadek zanotowano w 15 województwach, najgłębszy w woj. opolskim (o 14,9%) i dolnośląskim (o 12,4%). W skali roku w województwie świętokrzyskim nastąpił wzrost tej grupy bezrobotnych o 2,6%.
Wśród bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy w grudniu 2004 r. dotychczas niepracujący stanowili 23,6%, a największy udział tej grupy bezrobotnych zanotowano w woj. lubelskim (33,3%). Średnią dla kraju przekroczyły także województwa: świętokrzyskie, podkarpackie, śląskie, podlaskie, mazowieckie i małopolskie.
Na wsi zamieszkiwało w końcu grudnia 2004 r. 1261,6 tys. zarejestrowanych bezrobotnych, tj. o 4,8% mniej niż przed rokiem. Wzrósł udział tej grupy bezrobotnych w ogólnej liczbie bezrobotnych w skali roku z 41,7% do 42,1%, a w układzie województw największy był w woj. podkarpackim (63,4%), świętokrzyskim (54,8%) i małopolskim (54,1%).
Najliczniejszą grupę bezrobotnych mieszkających na wsi zarejestrowano w woj. mazowieckim (149,5 tys. osób), podkarpackim (107,9 tys.), wielkopolskim (105,8 tys.) i małopolskim (104,7 tys.).
Spadek tej grupy bezrobotnych w skali roku zanotowano w 15 województwach, najgłębszy w woj. opolskim (o 8,6%) i małopolskim (o 6,7%). Wzrost wystąpił w woj. świętokrzyskim (o 0,2%).
W strukturze bezrobotnych według grup wieku w 2004 r. ludzie młodzi (poniżej 25 lat) stanowili w kraju 24,3% ogółu bezrobotnych (26,0% w 2003 r.). Największy udział tej grupy bezrobotnych zanotowano w woj. małopolskim (28,8%), lubelskim (28,0%), wielkopolskim (27,4%) i podkarpackim (26,3%), najmniejszy – w woj. zachodniopomorskim (21,0%).
W porównaniu do grudnia 2003 r. we wszystkich województwach wystąpił spadek liczby zarejestrowanych bezrobotnych wśród młodzieży, średnio dla kraju o 11,8%, najgłębszy w woj. opolskim (o 17,9%), dolnośląskim (15,4%) i lubuskim (14,7%).
W skali roku we wszystkich województwach zanotowano wzrost liczby bezrobotnych w grupie wieku 55 lat i więcej, średnio w kraju o 21,7%, w tym najwyższy w woj. wielkopolskim (o 32,7%) i małopolskim (o 26,4%).
W strukturze bezrobotnych według poziomu wykształcenia w końcu grudnia 2004 r. osoby posiadające wykształcenie gimnazjalne, podstawowe i niepełne podstawowe stanowiły 32,4% ogółu bezrobotnych w kraju, w tym największe problemy ze znalezieniem pracy miały w woj. zachodniopomorskim i warmińsko-mazurskim (gdzie stanowiły odpowiednio 38,6% i 38,3% ogółu bezrobotnych). (por. [29])
W 2004 r. osoby bezrobotne posiadające wykształcenie zasadnicze (zawodowe) stanowiły w kraju 33,8% ogółu bezrobotnych. Największy udział tej grupy zanotowano w woj. małopolskim (37,4%), wielkopolskim (36,7%), kujawsko-pomorskim (36,6%) i podkarpackim (36,4%).
W porównaniu do grudnia 2003 r. w 14 województwach odnotowano wzrost bezrobocia rejestrowanego wśród osób z wykształceniem wyższym (średnio w kraju o 6,5%), w tym najwyższy w woj. świętokrzyskim (o 17,2%), wielkopolskim (o 12,8%) i podlaskim (o 10,0%). Spadek tej grupy bezrobotnych wystąpił w woj. opolskim i zachodniopomorskim odpowiednio o 4,8% i 0,5%. (por [29])
Do urzędów pracy w 2004 r. zgłoszono 794,0 tys. ofert zatrudnienia, tj. o 54,6 tys. więcej niż przed rokiem. Na 1 ofertę pracy przypadało 227 osób (przed rokiem 307), a skrajne pozycje pod tym względem zajmowały województwa:
Tab. 2.3. Ilość ofert zatrudnienia z urzędów pracy w roku 2004
świętokrzyskie | 877 | śląskie | 94 |
lubuskie | 629 | dolnośląskie | 171 |
podlaskie | 568 | łódzkie | 176 |
lubelskie | 558 | wielkopolskie | 186 |
Źródło: Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 2005; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004.
W skali roku liczba zarejestrowanych bezrobotnych przypadających na 1 ofertę pracy zmniejszyła się w 15 województwach, w tym najbardziej w woj. warmińsko-mazurskim, świętokrzyskim i podlaskim. W tym samym okresie w woj. małopolskim zanotowano wzrost liczby zarejestrowanych bezrobotnych przypadających na 1 ofertę pracy.
Tendencję spadku poziomu bezrobocia w skali roku potwierdzają wyniki kwartalnego badania aktywności ekonomicznej ludności. W IV kwartale 2004 r. liczba bezrobotnych według BAEL wyniosła 3081 tys. osób i była niższa w porównaniu do IV kwartału 2003 r. o 192 tys. osób, tj. o 5,9%. Najwięcej bezrobotnych zamieszkiwało województwa: śląskie (379 tys. osób), mazowieckie (297 tys. osób), dolnośląskie (286 tys. osób) i wielkopolskie (274 tys. osób).
W IV kwartale 2004 r. stopa bezrobocia wyniosła średnio w kraju 18,0% (19,3% w IV kwartale 2003 r.). Do województw o najniższej stopie bezrobocia należały: mazowieckie (12,7%), opolskie (15,2%) i podlaskie (16,4%), a najwyższą stopą bezrobocia charakteryzowały się woj. zachodniopomorskie (22,7%), dolnośląskie (22,6%) kujawsko-pomorskie (20,4%) i lubuskie (20,1%). Stopa bezrobocia dla kobiet w IV kwartale 2004 r. wyniosła 19,5% i kształtowała się na poziomie od 12,7% w woj. mazowieckim do 24,5% w woj. zachodniopomorskim.
Stopa bezrobocia w miastach wyniosła przeciętnie w kraju 19,1%. Najwyższą stopą bezrobocia dla miast charakteryzowały się woj. świętokrzyskie (23,9%) i lubelskie (23,4%), a najniższą – woj. mazowieckie (13,4%) i opolskie (16,2%).
Duże zróżnicowanie występowało wśród bezrobotnych zamieszkałych na wsi, gdzie stopa bezrobocia wyniosła od 11,5% w woj. mazowieckim do 25,6% w woj. zachodniopomorskim, przy średniej dla kraju 16,2%.
Utrzymywała się trudna sytuacja młodzieży na rynku pracy. Stopa bezrobocia w grupie osób w wieku 15–24 (średnio w kraju – 37,3%) była ponad dwukrotnie wyższa niż dla całej populacji. W 9 województwach przekroczyła średnią dla kraju, a największą stopę bezrobocia w tej grupie osób zanotowano w woj. warmińsko-mazurskim (46,7%), zachodniopomorskim (45,7%) i dolnośląskim (43,9%) (por. [28])
Rys. 2.4. Stopa bezrobocia według Bael w IV kwartale 2004r
Źródło: Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 2005r; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004.
[10] Funkcjonowanie lokalnych rynków pracy w aspekcie badań nad bezrobociem. Studium teoretyczno-empiryczne. Red. Milian L. Wydawnictwo Politechniki Częstochwskiej, Częstochowa 1998.
[24] Rocznik statystyczny. GUS, Warszawa 1995.
[26] Rocznik statystyczny. GUS, Warszawa 2003
[27] Rocznik statystyczny. GUS, Warszawa 2004
[28] Rocznik statystyczny województwa śląskiego. Urząd Statystyczny, Katowice
[29] Roczniki statystyczne GUS, Warszawa 2005r; Statystyka rynku pracy „Rynek Pracy” 2004.