Myśl polityczna liberalizmu to nie tylko osiągnięcie XIX i XX wieku. Elementy filozofii liberalnej obecne były już w starożytności, zwłaszcza w indywidualistycznym podejściu do tej myśli stoików, sofistów czy epikurejczyków. Koniec XVII wieku przyniósł pierwszą usystematyzowaną protoliberalną doktrynę polityczną Johna Locke’a.
XVIII wiek wzbogacił doktrynę liberalną o osiągnięcia myśli politycznej Oświecenia. Dlatego identyfikowalna ciągłość liberalnej myśli i praktyki, opisana przeze mnie w pracy, nie sięga głębiej niż XVII wiek.
Przedmiot badań obejmuje analizę najważniejszych wartości w myśli liberalnej. W kolejnych rozdziałach pracy przedstawiono sylwetki dwóch wielkich ekonomistów i filozofów, którzy wywarli ogromny wpływ na doktrynę liberalną. Poszczególne postacie, przedstawiciele myśli liberalnej, prezentowali różne poglądy na liberalizm. Dlatego w pierwszym rozdziale pracy starałem się przedstawić różne podejścia do tej idei, formułowane przez najważniejszych angielskich myślicieli liberalnych.
W celu dokładnej analizy doktryny liberalnej, praca została podzielona na trzy rozdziały.
W pierwszym rozdziale „Wprowadzenie do myśli liberalnej” starałem się umieścić doktrynę liberalną w kontekście historycznym, przedstawić etapy jej rozwoju i rozprzestrzeniania się w czasie. Rozdział ten pokazuje także, jak podstawowe elementy liberalizmu zostały zmienione i dostosowane do indywidualnych poglądów kolejnych myślicieli liberalnych. Trzy najważniejsze wartości, które zostały opisane w rozdziale pierwszym, a mianowicie wolność, własność i prawa człowieka, są podstawowymi założeniami myśli politycznej liberalizmu i zawsze pojawiały się, choć w różnych formach, u wszystkich myślicieli tradycyjnie klasyfikowanych jako liberałowie. dzięki czemu można uzyskać charakterystykę liberalizmu jako kierunku wyróżniającego go na tle innych doktryn.
W drugim rozdziale przedstawiłem szeroki zarys Ludwiga von Misesa. Filozof ten był czołowym przedstawicielem szkoły austriackiej. Należy zauważyć, że reakcja liberalizmu na faszyzm i komunizm nie ograniczała się do refleksji moralnej. Inspirowała do fundamentalnej obrony wolnego rynku, której dokonali myśliciele wspomniani w tej pracy. Wynikało to z postrzegania zarówno faszyzmu, jak i komunizmu jako systemów w swojej genezie socjalistycznych, a więc wrogich doktrynie i praktyce wolnego rynku. Opisana w mojej pracy szkoła austriacka zasłynęła z krytyki socjalizmu w okresie międzywojennym. Zarówno Ludwig von Mises, jak i Friedrich von Hayek, któremu poświęcony był ostatni rozdział pracy, współtworzyli oblicze współczesnego liberalizmu.
W rozdziale trzecim „Obrona klasycznego liberalizmu – Friedrich August von Hayek” przedstawiłem, jak i na jakich obszarach Ludwig von Mises znalazł kontynuatora w osobie Friedricha von Hayeka. To właśnie Hayekowi poświęciłem większość swojej pracy, ponieważ był on myślicielem, który był w stanie – niż jakikolwiek inny autor XX wieku – doprowadzić do odrodzenia klasycznego liberalizmu. Jej wpływ na kształtowanie się powojennych liberałów był ogromny, a ponadto utrzymuje się, pozostawiając widoczny ślad w debatach społeczno-gospodarczych.
Literatura, z której korzystałem podczas pisania pracy, jest w dużej mierze zdominowana przez tematyczne studia myśli liberalnej. Ogromną pomocą okazały się książki o doktrynach politycznych, które były łatwe do znalezienia, np. Myśl polityczna XIX i XX wieku. Liberalizm małżeństwa Sobolewskich, liberalizm Jana Gray, a także książka Miłowita Kunińskiego czy Janiny Godłów Lęgiedź. Istotą dzieła są niewątpliwie prace Ludwiga von Misesa i Friedricha von Hayeka. Z kolei w literaturze uzupełniającej znajdują się prace podejmujące podstawowe zagadnienia polityczne, takie jak: Liberalizm i jego filozofia S. Kowalczyka, Historia Myśli Liberalnej W. Kwaśnickiego, czy Doktryny polityczne XIX i XX wieku pod redakcją K. Chojnickiej.