z pracy licencjackiej
Autorzy piszący o strategii przedsiębiorstwa, jak Porter czy Prahalad i Hamel , kładą nacisk na to, ze przewagę konkurencyjną nad innymi firmami uzyskuje się dzięki ludziom. Kluczową różnicę między dobrymi i złymi firmami stanowi to, jacy ludzie są w nich zatrudnieni, oraz w jakim stopniu motywuje się pracowników i angażuje ich w efektywne działania, stanowiące wkład w sukces organizacyjny. Troska o ludzi oznacza przyciąganie, zatrzymywanie, rozwój i motywowanie właściwej grupy pracowników oraz pomoc w stworzeniu odpowiedniej kultury i klimatu. Wymagane jest podejście strategiczne, w którym dostrzega się, że potencjał firmy zależy od potencjału jej zasobów. Celem jest dopasowanie zasobów ludzkich do obecnych i przyszłych potrzeb przedsiębiorstwa. Oznacza to położenie nacisku na rozwój kapitału intelektualnego i zarządzanie wiedzą.
Należy się jednak skoncentrować nie tylko na potrzebach przedsiębiorstwa dotyczących ludzi, ale także na potrzebach samych ludzi. Trzeba pamiętać, że każda organizacja stanowi społeczność złożoną z podmiotów reprezentujących różne interesy, które należy zidentyfikować i uszanować. Jak określił to Freeman, grupy interesów to „dowolne grupy lub osoby indywidualne, które mogą wywierać wpływ na realizację celu organizacji lub których realizacja tych celów może w jakiś sposób dotyczyć”. Freeman zaleca proces „syntezy grup interesów”, w trakcie którego analizuje się i uwzględnia poglądy grup interesów na temat zarządzania organizacją i tego, jak należy realizować ich cele. Troska o ludzi implikuje etyczne podejście do zarządzania nimi. Oto cztery zasady etycznego zarządzania zasobami ludzkimi, sformułowane przez Winstanleya i Stuarta-Smitha:
- szacunek dla człowieka – przyznanie ludziom prawa głosu;
- wzajemny szacunek – tworzenie w organizacjach społeczności interesów i rozwiązywanie konfliktów wynikających ze złego komunikowania się;
- proceduralna sprawiedliwość – zajmowanie się wszystkimi kwestiami dotyczącymi sposobów traktowania ludzi;
- przejrzystość – otwartość i wyjaśnianie pracownikom propozycji, decyzji i procedur kadry kierowniczej.[1]
Specjaliści w zakresie ZZL muszą troszczyć się o wkład poszczególnych osób i zespołów w polepszenie wyników organizacji. Oznacza to rozwijanie właściwych umiejętności oraz tworzenie układów wymaganych kompetencji i korzystanie z nich. Oznacza to także, iż procesy zarządzania przez efekty (performance management) muszą zostać przyjęte zarówno przez menedżerów, jak i poszczególnych pracowników, i uznane przez nich za przynoszący korzyści element zarządzania przedsiębiorstwem.[2]
Strategia przedsiębiorstwa to plan działania, który wyznacza cele, zasoby i działania niezbędne do osiągnięcia długoterminowego sukcesu organizacji. Jest to kompleksowy zbiór decyzji, które określają, w jaki sposób firma będzie konkurować na rynku, jak osiągnie swoje cele oraz jak będzie reagować na zmieniające się warunki rynkowe i konkurencyjne. Strategia przedsiębiorstwa jest fundamentalnym elementem zarządzania, ponieważ pozwala firmie zrozumieć, w jakim kierunku ma zmierzać, a także jak wykorzystać dostępne zasoby w sposób jak najbardziej efektywny.
Podstawowym celem strategii jest zapewnienie trwałej przewagi konkurencyjnej. Organizacje opracowują strategie, aby odpowiedzieć na pytanie, jak mogą oferować swoje produkty lub usługi w sposób, który przyciągnie klientów, zaspokoi ich potrzeby i pozwoli osiągnąć lepsze wyniki niż konkurenci. Kluczowe aspekty, które są uwzględniane w tworzeniu strategii, to analiza rynku, analiza konkurencji, ocena zasobów firmy oraz zrozumienie potrzeb konsumentów.
Strategia przedsiębiorstwa opiera się na kilku głównych komponentach, takich jak strategia marketingowa, strategia rozwoju produktów, strategia zasobów ludzkich, strategia finansowa, a także strategia operacyjna. Każdy z tych elementów jest istotny, ponieważ wpływa na różne obszary działalności organizacji. Na przykład, strategia marketingowa koncentruje się na zdobywaniu rynku, budowaniu marki i relacji z klientami, podczas gdy strategia operacyjna dotyczy poprawy efektywności procesów wewnętrznych, takich jak produkcja, logistyka czy zarządzanie zapasami.
Jednym z ważniejszych podejść do opracowywania strategii jest analiza SWOT, która pozwala zidentyfikować mocne strony (Strengths), słabe strony (Weaknesses), szanse (Opportunities) i zagrożenia (Threats) związane z działalnością przedsiębiorstwa. Na podstawie tej analizy firma może podjąć decyzje strategiczne, które pozwolą na maksymalizowanie swoich atutów, minimalizowanie słabości, wykorzystywanie szans rynkowych i unikanie zagrożeń.
Istnieją różne typy strategii, które przedsiębiorstwa mogą stosować, w zależności od swojego celu i pozycji na rynku. Do najważniejszych należą strategia wzrostu, strategia stabilności i strategia redukcji. Strategia wzrostu zakłada rozszerzanie działalności, np. poprzez zdobywanie nowych rynków, wprowadzanie nowych produktów czy przejmowanie innych firm. Strategia stabilności koncentruje się na utrzymaniu obecnej pozycji rynkowej i optymalizacji istniejących procesów. Z kolei strategia redukcji może obejmować ograniczenie działalności, sprzedaż nieopłacalnych segmentów czy zwolnienia, gdy firma stara się skupić na kluczowych obszarach.
Strategia przedsiębiorstwa wymaga elastyczności, ponieważ rynek, technologia, przepisy czy potrzeby konsumentów zmieniają się w szybkim tempie. Organizacja musi być gotowa do dostosowywania swojej strategii, by reagować na te zmiany. W związku z tym, planowanie strategiczne jest procesem ciągłym, który obejmuje regularne oceny i dostosowania. To także proces, w którym angażują się kluczowi menedżerowie i liderzy w organizacji, aby wyznaczyć odpowiednią drogę, monitorować postępy i wprowadzać korekty, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Dobre wdrożenie strategii wiąże się z jasnym komunikowaniem celów i założeń strategii do całej organizacji, a także zapewnieniem odpowiednich zasobów i wsparcia dla pracowników. Osiąganie celów strategicznych wymaga także umiejętnego zarządzania zmianami, ponieważ wprowadzenie nowych działań strategicznych często wiąże się z koniecznością dostosowania struktury organizacyjnej, procesów oraz technologii. Właściwe podejście do zarządzania zmianami jest więc kluczowe dla skutecznego wdrożenia i realizacji strategii.
Strategia przedsiębiorstwa to kluczowy element, który determinuje sposób działania firmy na rynku. Opracowanie skutecznej strategii, jej realizacja i adaptacja do zmieniającego się otoczenia rynkowego są fundamentem sukcesu organizacji. Zrozumienie rynku, posiadanie odpowiednich zasobów, kreatywność w rozwiązywaniu problemów oraz skuteczna komunikacja wewnętrzna to niezbędne elementy dla osiągania długoterminowych celów organizacji.
[1] M. Armstrong, op. cit., s. 20-21
[2] Ibidem, s. 21