Zakończenie pracy mgr

5/5 - (2 votes)

Ryzyko jest nieodłącznie związane z działalnością banku, podobnie jak każdej innej firmy. Można jedynie wpłynąć na jego poziom przez aktywne nim zarządzanie.

Banki zapobiegają nadmiernemu ryzyku kredytowemu, odpowiednio formułując warunki umowy, przeprowadzając dokładną ocenę klientów i w konsekwencji albo decydują się na ponoszenie ryzyka, albo go unikają rezygnując z finansowania. Najczęściej banki dodatkowo zabezpieczają się, przenosząc ryzyko lub jego część na inny podmiot, przyjmując jako zabezpieczenie transakcji gwarancję innego banku, poręczenie dobrze prosperującej firmy, poręczenie osoby trzeciej lub przenoszą część ryzyka na firmę ubezpieczeniową, żądając ubezpieczenia transakcji.

W działalności bankowej nie można uniknąć ryzyka, gdyż w momencie podejmowania decyzji nie dysponuje się pełną informacją i nie zawsze można trafnie przewidzieć dalszy rozwój wydarzeń.

Banki starają się minimalizować ryzyko, weryfikując wiarygodność kredytową i wypłacalność klientów, aby wykluczyć sytuację, kiedy bank podpisuje umowę i udostępnia środki klientowi mało wiarygodnemu już w momencie podpisywania umowy, lub takiemu, którego utrata wypłacalności jest wielce prawdopodobna.

W ostatnich latach banki komercyjne doskonaliły procedury i narzędzia zarządzania ryzykiem kredytowym m.in. przez zmianę modelu ratingu wewnętrznego klientów korporacyjnych, wzmacnianie i usprawnianie procesu monitorowania kondycji kredytobiorców. Dla obniżenia poziomu ryzyka m. in. zaostrzono procedury udzielania kredytów detalicznych oraz wprowadzono zmiany parametrów i zasad funkcjonowania wszystkich produktów kredytowych adresowanych do klientów detalicznych.

Kredyty były i mogą być nadal aktywem generującym najwyższe dochody pod warunkiem, że będą spłacane w całości i w wyznaczonym terminie. Nie wystarczy odzyskanie pieniędzy w ogóle, bank zarządzający płynnością – wszystkimi składnikami aktywów i pasywów – jest zainteresowany terminowymi spłatami należności. Pieniądze w banku nie mogą leżeć na nie oprocentowanych rachunkach, każda ta sytuacja to nie tylko brak zysku – to ewidentna strata.

W objętych badaniem bankach funkcjonują różne systemy oceny zdolności kredytowej podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Głównym powodem stosowania odmiennych modeli szacowania ryzyka kredytowego jest zakres wiarygodnych i zweryfikowanych informacji ekonomiczno-finansowych, które można pozyskać od podmiotów funkcjonujących na podstawie pełnej księgowości (ksiąg handlowych) oraz podmiotów stosujących uproszczoną rachunkowość (kart podatkowych, zryczałtowanych form opodatkowania, ksiąg przychodów i rozchodów).

Stosownie do doświadczeń banków zachodnioeuropejskich także polskie banki w ocenie zdolności kredytowej stosują rating. Pozwala to na jednolitość ocen, stwarza możliwości wyboru kredytobiorców zaliczanych do grupy ryzyka akceptowanego przez bank, a zarazem jest to wygodny instrument szybkiego monitoringu kredytowego.