Strategiczne planowanie w BGŻ S.A. Oddział w Kielcach

5/5 - (2 votes)

praca dyplomowa

Plany strategiczne w BGŻ S.A. opracowywane są na szczeblu centrali i oddziałów. Sam proces ma charakter ciągły i obejmuje powtarzający się w czasie cykl działań.

Na szczeblu centrali polega on na określeniu misji banku, identyfikacji strategicznych rodzajów działalności oraz planach rozwoju nowych produktów.

Za plany Oddziału BGŻ S.A. w Kielcach odpowiada dyrekcja.

Zgodnie z misją banku „BGŻ S.A. chce być jednym z wiodących banków w Polsce pełniąc funkcje lidera w obsłudze finansowej rolnictwa i gospodarki żywnościowej oraz terenów wiejskich, zapewniając wysoką jakość i kompleksowość świadczonych usług w celu osiągnięcia wysokiej wartości rynkowej”.

W celu opracowania skutecznej strategii Oddział powinien znać swoje mocne i słabe strony, a to wymaga przeprowadzenia analizy SWOT.[1]

Przedmiotem analizy są:[2]

  • otoczenie banku (wpływ rynków ekonomicznych, politycznych);
  • zalety i wady banku w zakresie jego działalności usługowej (jakość, fachowe kadry sytuacja finansowa itp.);
  • konfrontacja zalet i wad banku.

Zestawienie szans i zagrożeń ze słabościami i mocnymi stronami banku pozwala na ocenę  jego pozycji w otoczeniu i względem konkurencji, a więc ułatwia formułowanie celów przyszłego działania oraz dokonanie identyfikacji strategii.

Tabela 5. Analiza SWOT BGŻ S.A. Oddział w Kielcach

MOCNE STRONY
SŁABE STRONY
§ pozytywny bilans oraz dobry poziom zysków

§ dobra lokalizacja banku – w centrum Kielc

§ wszechstronny zakres usług

§ silna lojalność wobec klientów

§ mocny wizerunek banku na rynku z dużą rozpoznawalnością banku i jego produktów

§ słabo przygotowany personel – konieczność szkoleń w związku z przeorientowaniem struktury banku z produktowego na proklientowski

§ niedostateczne wyposażenie w sprzęt komputerowy

§ spadek przyrostu depozytów i kredytów podmiotów gospodarczych

§ wolny rozwój placówek Integrum

OKAZJE ZAGROŻENIA
§ w miarę stabilny kurs  złotego

§ wzrost liczby nowych technologicznie zaawansowanych branż przemysłu w gałęziach o dużym potencjale eksportowym

§ wzrost liczby bankomatów

§ stale rozszerzana gama usług banku

§ uruchamianie nowych kanałów dystrybucji

§ bardzo duża konkurencja na rynku usług bankowych

§ wysoki poziom bezrobocia w Polsce

§ słaby rozwój gospodarczy kraju, który może wywołać problemy na rynku kredytowym

§ niestabilność polityki finansowej rządu

Źródło: opracowanie własne.

Bank musi zrealizować następujące cele strategiczne:

  1. W zakresie depozytów.

Aby osiągnąć powyższy cel bank musi:

  • rozszerzyć detaliczną działalność kredytową, szczególnie w zakresie wzrostu poziomu kredytów mieszkaniowych i samochodowych,
  • kontynuować proces segmentacji klientów depozytowych i dostosowania pakietów produktowych do potrzeb poszczególnych segmentów rynku,
  • ukierunkować działania marketingowe i cenowe w celu pozyskania nowych „dużych” klientów depozytowych,
  • rozpocząć pracę nad wyeliminowaniem z oferty Banku produktów o niższej dochodowości.
  1. W zakresie kredytów – natomiast założono przyrost należności od podmiotów niefinansowych i sektora budżetowego, przy jednoczesnym spadku dłużnych papierów wartościowych oraz należności od instytucji finansowej. Oznacza to wzrost akcji kredytowej brutto wobec tych podmiotów o 8,9%.

Aby osiągnąć zamierzony cel bank zamierza:

  • zintensyfikować działania mające na celu rozszerzenie współpracy z branżami z poza sektora rolno – spożywczego, charakteryzującymi się niższym ryzykiem kredytowym,
  • w ramach poprawy jakości portfela kredytowego skoncentrować wysiłek wyspecjalizowanym branżowo służb handlowych banku(opiekunowie klienta) przy obsłudze dużych zaangażowań kredytowych banku,
  • dążyć do utrzymania pozycji na rynku kredytów preferencyjnych.

[ciąg dalszy tej pracy dyplomowej nastąpi…]

[1] Nazwa tej metody jest anagramem pierwszych liter wyrazów angielskich Strenght (siły, atuty), Weakness (wady, słabości), Opportunities (okazje, możliwości), Threats (trudności, zagrożenia) B. Żurawik, W. Żurawik, „Marketing…”, op.cit s. 74.

[2] W. L. Jaworski, „Bankowość”, Poltext, Warszawa 1997, s. 159.