Reklama kinowa – wady i zalety

5/5 - (1 vote)

Reklama kinowa to specyficzna forma promocji, która wykorzystuje ekrany kinowe jako medium do prezentowania treści reklamowych. Jest to jedna z najbardziej angażujących i skutecznych form reklamy, ponieważ widzowie w kinie są w pełni skoncentrowani na ekranie, a otoczenie – ciemna sala, wysokiej jakości dźwięk i duży ekran – sprzyja odbiorowi przekazu. W przeciwieństwie do innych form reklamy, które często są ignorowane lub pomijane, reklamy kinowe mają większe szanse na dotarcie do odbiorcy i wywarcie na nim trwałego wrażenia.

Jedną z największych zalet reklamy kinowej jest jej intensywny wpływ na emocje widzów. Filmy kinowe często budują silne napięcie, ekscytację czy wzruszenie, co sprawia, że widzowie są bardziej podatni na przekazy reklamowe, które pojawiają się przed seansem. Wysoka jakość obrazu i dźwięku w kinie dodatkowo wzmacnia odbiór reklamy, sprawiając, że staje się ona bardziej atrakcyjna i zapadająca w pamięć. W przeciwieństwie do reklam telewizyjnych, które można przewinąć lub wyłączyć, reklamy kinowe są oglądane w całości, co zwiększa ich skuteczność.

Reklama kinowa jest często stosowana przez marki premium i firmy, które chcą dotrzeć do konkretnej grupy docelowej. W zależności od repertuaru i profilu widowni, można dostosować przekaz do określonych grup demograficznych. Przykładowo, przed filmami animowanymi często pojawiają się reklamy zabawek, produktów spożywczych dla dzieci czy usług rodzinnych, natomiast przed filmami akcji i thrillerami można zobaczyć reklamy samochodów, technologii czy marek odzieżowych skierowanych do młodych dorosłych.

Innym istotnym aspektem reklamy kinowej jest możliwość wykorzystania lokalnych kampanii reklamowych. Kina często oferują przestrzeń reklamową dla lokalnych przedsiębiorstw, które mogą w ten sposób promować swoje usługi wśród mieszkańców danego miasta lub regionu. Restauracje, sklepy, siłownie czy lokalne firmy usługowe mogą skutecznie docierać do klientów w swoim najbliższym otoczeniu.

Jednym z nowoczesnych trendów w reklamie kinowej jest integracja interaktywnych elementów, takich jak kody QR, aplikacje mobilne czy angażujące kampanie społeczne. Niektóre reklamy kinowe zachęcają widzów do udziału w konkursach, pobrania aplikacji czy interakcji z marką poprzez media społecznościowe. W dobie rosnącej roli digital marketingu takie działania zwiększają skuteczność kampanii i pozwalają na dłuższy kontakt z odbiorcami poza salą kinową.

Warto także wspomnieć o specyficznej kategorii reklamy kinowej, jaką jest product placement, czyli umieszczanie produktów lub marek w samych filmach. Choć nie jest to typowa reklama przed seansem, to jednak jest to jedna z najbardziej subtelnych, a jednocześnie skutecznych form promocji w kinie. Marki pojawiające się na ekranie w naturalnym kontekście filmowym często budują pozytywne skojarzenia i są bardziej akceptowane przez widzów niż tradycyjne spoty reklamowe.

Reklama kinowa to wyjątkowa i efektywna forma promocji, która pozwala na budowanie silnych relacji z widzami i skuteczne docieranie do różnych grup odbiorców. Dzięki wysokiej jakości przekazu, skupieniu uwagi widzów i emocjonalnemu oddziaływaniu reklamy kinowe wyróżniają się na tle innych formatów reklamowych i są szczególnie cenione przez firmy, które chcą stworzyć trwały i pozytywny wizerunek swojej marki.

Udział wydatków na tę formę reklamy w strukturze całego rynku jest niewielki i nie przekracza w Polsce 0,3%. Zmiany tego wskaźnika w kolejnych latach charakteryzują się lekką tendencją wzrostową. Trend ten wynikał ze wzrostu liczby widzów w kinach obserwowanego w latach 1992-1999, kiedy to liczba widzów wzrosła o ponad 260%. Dopiero rok 2000 był okresem znacznego spadku liczby widzów w kinach. W tym samym czasie zaobserwowano również spadek liczby kin działających w Polsce. Ich liczba zmniejszyła się o 7% w porównaniu z rokiem 1998. Powodem tego jest pojawienie się w miejsce małych, tradycyjnych kin sieci dużych multikin, dysponujących licznymi salami projekcyjnymi o lepszym standardzie i wyposażeniu.

Z punktu widzenia branży, najczęściej reklamowanymi w kinie grupami produktów były w 2000 roku elektronika i napoje bezczekoladowe. Łączny udział tych dwóch branż w całkowitych wydatkach na reklamę kinową wyniósł prawie 33%. Wydatki na środki transportu, odzież i obuwie oraz ubezpieczenia były nieco niższe.

Jeśli chodzi o listę najbardziej reklamowanych marek w kinie, nie ma wyraźnego lidera pod względem kwot wydawanych na reklamę. Różnice między czołowymi markami (Red Bull, OFE AIG Amplico Life czy Idea) wynoszą zaledwie ułamek procenta.

KINO

Zalety:

  • duża zdolność do przyciągania uwagi
  • możliwość przedstawienia przedmiotu reklamy w ruchu, w działaniu, w konsumpcji, w użyciu
  • posiadana siła wyrazu, zdolna do tworzenia określonego wizerunku firmy
  • wysoki stopień selekcji odbiorców, np. pod względem wieku
  • informacje, argumenty i dźwięk, aby utrzymać napięcie łącza informacyjnego z odbiorcą
  • doskonała forma komentarza słownego, łącząca kompozycję obrazu w harmonijną całość, akceptowaną przez widzów

Wady:

  • wysokie koszty produkcji wiadomości
  • przepustowość prezentacji
  • krótki cykl życia reklamy
  • szybki okres zapominania o reklamach
  • długi czas produkcji i reklamy
  • ograniczony zasięg

Reklama radiowa

5/5 - (1 vote)

W ostatnich latach rynek reklamy radiowej wyraźnie się zmniejszył. Spadek zainteresowania radiem wynika z malejącej liczby słuchaczy stacji radiowych. Dodatkowo rynek ten jest destabilizowany przez ciągłe zmiany programów i zmiany koncesji wydawanych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Wszystko to ma negatywny wpływ na wizerunek radia i powoduje spadek zainteresowania prowadzeniem radiowych kampanii reklamowych.

Mimo tych niekorzystnych tendencji, radia słucha prawie 90% społeczeństwa, a jedna na cztery osoby regularnie słucha trzech lub więcej stacji.

Radio ma największy zasięg wśród potencjalnych słuchaczy w godzinach porannych. Najwięcej słuchaczy jest między godziną szóstą a dziesiątą (ponad 40%) oraz między dziesiątą a dwunastą (ponad 36%). W godzinach wieczornych i nocnych radio zdecydowanie traci słuchaczy na rzecz telewizji.

Z punktu widzenia słuchalności poszczególnych stacji radiowych liderem rynku jest Radio RMF FM, którego słuchalność wynosi ponad 40%. Radio ZET i Polskie Radio 1 mają nieco niższe wyniki słuchalności. Czwartą pozycję zajmuje Radio Maryja z zasięgiem tygodniowym około dwa i pół razy mniejszym niż liderzy. Jest ono nieco za dwoma kolejnymi kanałami Polskiego Radia: PR 3 i PR 2.

Nieco inaczej wygląda sytuacja, jeśli chodzi o tygodniowy udział poszczególnych stacji w czasie słuchania radia. Na pierwszym miejscu znajduje się Polskie Radio Program 1 (24%) z przewagą ponad 6% nad RMF FM i 8% nad Radiem ZET. Świadczy to o tym, że słuchacze Programu 1 Polskiego Radia spędzają przy odbiornikach więcej czasu niż słuchacze dwóch pozostałych stacji. Czwarty najwyższy udział (7%) osiągnęło Radio Maryja, wyprzedzając znacznie Polskie Radio Program 3. Natomiast wśród stacji o minimalnym udziale 1% nie ma Programu 2 Polskiego Radia, który zajmuje szóste miejsce pod względem tygodniowego zasięgu (Wykres 13).

Największe przychody z reklam w 2000 roku osiągnęło Radio RMF FM – prawie 29% całkowitych przychodów wszystkich stacji radiowych. Drugie miejsce zajęło Radio ZET z udziałem wynoszącym prawie 17%. Przychody reklamowe stacji publicznych były znacznie niższe – Polskie Radio Program 1 osiągnęło udział w przychodach na poziomie 4%, a Polskie Radio Program 3 – 3%.

Z punktu widzenia struktury sektorowej wydatków na reklamę radiową dominującą pozycję w 2000 roku osiągnęły stacje radiowe i telewizyjne, których udział wynosi około 10%. Należy zdawać sobie sprawę, że w przypadku stacji radiowych mamy do czynienia głównie z autopromocją. Wydatki w sektorze telekomunikacji i transportu są nieco niższe.

Na liście marek najczęściej reklamowanych w radiu w 2000 roku dominują branże telekomunikacyjna i środków transportu. W pierwszej dziesiątce znalazły się trzy marki telefonów komórkowych i pięć marek samochodów. Wyprzedzają je jedynie reklamy sieci sklepów RTV Euro AGD i Gazety Wyborczej. Z punktu widzenia wielkości wydatków przeznaczonych na reklamę radiową poszczególnych marek wyróżnia się jedynie marka Plus GSM, której udział wynosi 2,2%. Udziały pozostałych marek są znacznie niższe i nie różnią się od siebie.

Zalety radia:

  • najbardziej powszechny i popularny środek masowego komunikowania o dużej wartości informacyjnej
  • można słuchać wszędzie (w domu, w pracy, w samochodzie)
  • łatwość, szybkość i prostota technicznego przygotowania wiadomości
  • możliwość wprowadzania zmian tuż przed emisją reklamy
  • silne oddziaływanie na wyobraźnię słuchacza, zwłaszcza w przypadku ciekawie zrealizowanego spotu z dobrze zaplanowanym dźwiękiem i przyciągającym uwagę tematem
  • możliwość osiągnięcia wysokiego poziomu więzi informacyjnej i emocjonalnej ze słuchaczami dzięki znajomości ich zwyczajów słuchania i zasięgu nadawania
  • możliwość dalszego wzbogacenia wymowy tekstu reklamy poprzez muzykę w tle, szybkość podawania tekstu, zmiany tonu głosu, przekonujące wyjaśnienia, nastrój, dobre skojarzenia
  • docieranie do młodych, aktywnych i często przemieszczających się ludzi
  • doskonała kompozycja z wydarzeniami towarzyszącymi kampanii (koncerty, prezentacje, otwarcia, obniżki cen)
  • niski koszt przygotowania i wydania

Wady radia:

  • oddziaływanie tylko poprzez dźwięk, bez efektu wizualnego
  • przyciąga mniej uwagi niż telewizja
  • krótkość prezentacji ze względu na krótki czas transmisji
  • reklamy są rzadko zauważalne i wymagają wielokrotnego powtarzania
  • musi być wspierana przez reklamy w innych mediach
  • trudności w przekazywaniu informacji o złożonym charakterze
  • tendencja słuchaczy do przechodzenia z jednej stacji do drugiej
  • wymaga wyjątkowej pomysłowości i przedstawienia produktu w nowy, niekonwencjonalny sposób

Promocja jako proces wpływania na rynek

5/5 - (1 vote)

W procesie komunikacji wykorzystuje się zestaw środków określanych mianem promocji. Często określa się ją również mianem aktywizacji sprzedaży lub po prostu wpływania na rynek. Promocja to zespół środków, za pomocą których firma komunikuje się z rynkiem, a dokładniej przekazuje informacje o swojej działalności lub konkretnych produktach czy usługach[1] . Właściwy związek promocji z całym systemem instrumentów marketingowych polega na tym, że odzwierciedla ona promocyjne walory produktu, jego opakowanie, cenę lub wygląd zewnętrzny, umożliwiając wyróżniającą się prezentację produktów w hurtowych i detalicznych kanałach dystrybucji. Promocja ma charakter informacyjny. Jest szczególnie wrażliwa na inne instrumenty. Dlatego zmiana produktu i ceny zmienia znaczenie instrumentów promocji sprzedaży. Im doskonalszy i droższy produkt, tym większą rolę odgrywa agresywna promocja. Powszechność taniej oferty pozwala na stosowanie łagodnej promocji. Podobnie promocja reaguje na zmiany w kanałach dystrybucji – przy każdej ich zmianie trzeba dodatkowo informować odbiorców.

Zależności między promocją a innymi instrumentami marketingu ujawniają jej funkcje w oddziaływaniu na rynek (rys. 7).

Funkcja informacyjna

W miarę jak rynek się zmienia, rośnie znaczenie tej funkcji. Im bardziej rozwinięty rynek, im większe zróżnicowanie produktów, tym większa rola promocji. Instrumenty związane z produktem, takie jak opakowanie, cechy zewnętrzne, nie są już wystarczające. Wiedza nabywców jest niedoskonała. Rola promocji polega na wypełnieniu tej luki wiedzą o produktach, ich cenach, zastosowaniu, miejscach, w których można je kupić. Potrzeba informacji emitowanych przez instrumenty promocyjne i oczekiwanych przez nabywcę wynika z ryzyka towarzyszącego każdemu zakupowi. Ryzyko to z kolei jest funkcją ceny, osobowości i doświadczenia konsumenta. Jest ono wyższe w przypadku zakupów wymagających zastanowienia, a niższe w przypadku zakupów dokonywanych automatycznie.

Funkcja wsparcia procesu sprzedaży

Chodzi o zwiększenie wpływu firmy na rynek. Wspieranie procesów sprzedaży jest związane z dwoma rodzajami wpływu na klienta: perswazją i przypominaniem. Wpływają one na kształtowanie się postaw konsumenckich. Zwrócenie uwagi potencjalnego nabywcy na produkt, wzbudzenie jego zainteresowania produktem, jest znacznie ważniejsze niż natychmiastowe, ale zwykle krótkoterminowe zwiększenie sprzedaży.

Rola promocji rośnie wraz ze wzrostem liczby produktów na rynku i oddalaniem się producenta od ostatecznego nabywcy. Dlatego potrzebne są nowe drogi kontaktu pomiędzy producentem a anonimowym dla niego nabywcą, aby odróżnić jego produkt od setek innych o podobnych funkcjach i właściwościach. Potrzebny jest też nowy sposób na wzbudzenie zainteresowania nabywców, aby skłonić ich do zakupu.

Promocja jest procesem ciągłym, musi być stosowana stale i przez wszystkich, którzy działają w warunkach rynkowych i myślą o sukcesie.

Tworząc własną strategię promocji, każda firma powinna wziąć pod uwagę cztery podstawowe czynniki:

  • otoczenie rynkowe, w którym działa, np. liczba odbiorców promocji, liczba konkurentów, ograniczenia prawne, koszty promocji, kanały dotarcia do konsumentów,
  • motywacje i potrzeby nabywców, ich wymagania w stosunku do informacji promocyjnych, wcześniejsze doświadczenia i uczucia wobec argumentów promocyjnych.
  • Dotychczasowe działania promocyjne firmy, jej imane rynkowe, miejsce wśród konkurentów, finansowe i organizacyjne możliwości promocyjne,
  • Zawodnicy i ich promocja, argumenty i środki, których używają.

Analizując powyższe warunki, firma powinna usystematyzować miejsce promocji w swojej strategii działania. Będąc jednym z narzędzi działania firmy, promocja musi być podporządkowana celom jej działalności. Działania i decyzje dotyczące promocji obejmują między innymi: badanie sposobów wykorzystania promocji, wybór środków promocji i ocenę ich skuteczności, opracowywanie strategii i taktyk sprzedaży, prowadzenie działań mających na celu uzyskanie akceptacji nabywców dla produktów firmy, opracowywanie kampanii promocyjnych[2].

Promocja jako proces wpływania na rynek

Promocja to kluczowy element strategii marketingowej każdej organizacji, który ma na celu kształtowanie popytu na produkty lub usługi, zwiększenie rozpoznawalności marki oraz wpływanie na decyzje zakupowe konsumentów. Jest to proces komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem, który obejmuje różnorodne działania, takie jak reklama, public relations, sprzedaż osobista, promocja sprzedaży czy marketing internetowy. Współczesne firmy, działając w dynamicznym i konkurencyjnym środowisku, muszą skutecznie wykorzystywać promocję, aby przyciągnąć klientów i utrzymać swoją pozycję na rynku.

Jednym z podstawowych celów promocji jest informowanie potencjalnych klientów o istnieniu i zaletach danego produktu lub usługi. Wprowadzenie nowego produktu na rynek wiąże się z koniecznością budowania świadomości wśród konsumentów. Dzięki różnym narzędziom promocyjnym firmy mogą komunikować unikalne cechy swoich produktów, przekonywać do ich wartości i wyróżniać je na tle konkurencji. Przykładem jest reklama telewizyjna czy kampanie internetowe, które mają na celu przedstawienie produktu w atrakcyjny sposób i zachęcenie do zakupu.

Promocja pełni również funkcję perswazyjną, której celem jest przekonanie konsumentów do wyboru konkretnej marki. W tym aspekcie kluczowe znaczenie mają techniki psychologiczne, takie jak tworzenie pozytywnych skojarzeń, budowanie emocjonalnych relacji z klientem czy wykorzystywanie influencerów i ambasadorów marki. Przykładem może być kampania promocyjna ekskluzywnych zegarków, które są reklamowane jako symbol statusu i prestiżu, co wpływa na decyzje zakupowe osób aspirujących do określonego stylu życia.

Promocja nie ogranicza się jedynie do konsumentów indywidualnych, ale ma również istotne znaczenie w sektorze B2B (business-to-business). Firmy stosują różne strategie komunikacyjne, aby budować relacje z partnerami biznesowymi, dystrybutorami czy dostawcami. Konferencje branżowe, targi, prezentacje produktowe czy negocjacje handlowe to elementy promocji, które mają na celu nawiązywanie i utrzymywanie długoterminowych relacji z klientami biznesowymi.

Ważnym aspektem promocji jest także jej rola w kształtowaniu lojalności klientów. Działania promocyjne, takie jak programy lojalnościowe, rabaty, oferty specjalne czy gratisy, mogą zachęcać konsumentów do powtarzających się zakupów i budowania długoterminowej relacji z marką. Dzięki takim działaniom firma nie tylko zwiększa sprzedaż, ale także wzmacnia więź emocjonalną z klientami, co może prowadzić do rekomendacji marki wśród znajomych i rodziny.

Promocja wpływa na rynek również poprzez kreowanie popytu i stymulowanie sprzedaży. Działania takie jak ograniczone czasowo promocje cenowe, kampanie sezonowe czy sprzedaż pakietowa mogą skłonić konsumentów do szybszego podejmowania decyzji zakupowych. Przykładem może być Black Friday – coroczna akcja promocyjna, która przyciąga miliony klientów na całym świecie i generuje rekordowe obroty w handlu detalicznym.

Współczesne narzędzia promocji coraz częściej wykorzystują nowe technologie i digitalizację. Media społecznościowe, kampanie e-mail marketingowe, reklama programatyczna czy marketing automation pozwalają firmom na precyzyjne dotarcie do wybranej grupy odbiorców. Dzięki analizie danych przedsiębiorstwa mogą personalizować swoje komunikaty, dostosowując je do indywidualnych preferencji i zachowań klientów, co znacząco zwiększa skuteczność działań promocyjnych.

Promocja ma również wpływ na konkurencję na rynku. Firmy rywalizują o uwagę konsumentów, stosując coraz bardziej zaawansowane strategie promocyjne. W efekcie przedsiębiorstwa, które skutecznie inwestują w promocję, mogą zyskać przewagę konkurencyjną, zwiększyć swoje udziały rynkowe i umocnić pozycję na rynku. W przypadku globalnych marek działania promocyjne często obejmują sponsoring wielkich wydarzeń sportowych, współpracę z celebrytami czy produkcję kreatywnych kampanii wirusowych, które zdobywają miliony wyświetleń w internecie.

Promocja jest nieodłącznym elementem strategii marketingowej każdej firmy i ma kluczowe znaczenie dla kształtowania rynku. Dzięki skutecznym działaniom promocyjnym przedsiębiorstwa mogą zwiększyć swoją widoczność, przyciągnąć nowych klientów, budować lojalność i wpływać na zachowania konsumentów. W erze cyfrowej promocja staje się coraz bardziej spersonalizowana i interaktywna, co otwiera nowe możliwości dla firm w zakresie komunikacji i wpływania na rynek.


[1] R. Głowacki, Przedsiębiorstwo na rynku, s. 190.

[2] T. Sztucki, Marketing. Sposób myślenia, system działania, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1992, s.117.

Budżet na reklamę

5/5 - (1 vote)

Określenie budżetu reklamowego dla każdego produktu jest związane z celami, jakie stawia się przed reklamą. Koszty reklamy definiuje się jako wszystkie wydatki, które firma ponosi w celu przeprowadzenia kampanii reklamowych[1] . Wydatki na reklamę stają się ważnym składnikiem kosztów marketingowych. Ich wysokość zależy od rodzaju reklamowanego produktu i zastosowanych środków reklamowych. Największe wydatki na reklamę dotyczą dóbr konsumpcyjnych, w szczególności kosmetyków, co jest wynikiem niewłaściwej alokacji wydatków. Odwrotnie jest na rynku towarów przemysłowych, gdzie wydatki na reklamę stanowią zazwyczaj do 1,5% wartości sprzedaży.

Istnieje kilka metod określania budżetu reklamowego:

  • metoda ustalania budżetu w stosunku do wielkości planowanego obrotu,
  • metoda określania budżetu jako procentu ceny produktu,
  • metoda ustalania budżetu w stosunku do wielkości planowanego zysku,
  • sposób określania budżetu w stosunku do budżetów konkurentów,
  • metoda ustalania budżetu w określonej wysokości całkowitych kosztów firmy,
  • metoda ustalania budżetu na podstawie możliwości finansowych,
  • metoda intuicyjna,
  • metoda docelowa[2] .

Najbardziej praktyczną metodą jest metoda ustalania celów. Metoda ta wymaga od firmy określenia konkretnych celów kampanii reklamowej i oszacowania kosztów działań związanych z ich osiągnięciem.

Na ustalenie budżetu reklamowego wpływa wiele czynników[3] :

Faza cyklu życia produktu. Nowym produktom zazwyczaj towarzyszy wysoki budżet na reklamę. Największe koszty reklamy występują w fazie wprowadzania produktu na rynek (faza I). Jest to tak zwana faza reklamy pionierskiej. Faza II do połowy fazy III charakteryzuje się zmniejszeniem wydatków na reklamę. W tym okresie reklama ma charakter konkurencyjny. Od połowy fazy III zauważa się potrzebę zwiększenia wydatków na reklamę, aby przeciwdziałać spadkowi sprzedaży. Zwiększona aktywność reklamowa ma na celu przedłużenie cyklu życia produktu w czasie (reminder advertising) lub poinformowanie o stosowaniu dodatkowych form promocji.

Udział w rynku i rodzaj produktu. Produkty markowe o dużym udziale w rynku zwykle wymagają mniejszych nakładów na reklamę, mierzonych jako procent sprzedaży. Większe nakłady na reklamę są natomiast potrzebne do zwiększenia wielkości rynku lub zwiększenia udziału w rynku.

Konkurencja i zamieszanie reklamowe. Na rynku, na którym jest wielu konkurentów i gdzie na reklamę przeznacza się znaczne sumy pieniędzy, reklama marki musi być bardziej intensywna, aby została zauważona w dominującym tłumie.

Częstotliwość reklam. Na wielkość budżetu reklamowego ma również wpływ liczba powtórzeń wymaganych do przekazania konsumentom komunikatu o marce produktu. Im jest ona większa, tym więcej pieniędzy potrzeba.

Zastępowalność produktu. Marki produktów takich jak piwo, papierosy czy napoje bezczekoladowe wymagają znacznych nakładów na reklamę, aby stworzyć zróżnicowany wizerunek. Reklama jest również ważna, kiedy produkt danej marki może przynieść korzyści wynikające z unikalnych atrybutów produktu.

Charakterystyka mediów reklamowych

Działalność reklamowa każdego przedsiębiorstwa jest prowadzona za pośrednictwem mediów, środków reklamy i nośników. Są one nośnikami informacji i sugestii, które przedsiębiorstwo chce przekazać rynkowi.

Analizując proces wyboru mediów i nośników reklamy, należy wyjaśnić pojęcia z nim związane.

Przez nośnik reklamy rozumiemy klasę mediów używanych do przekazywania treści reklamowych, które są podobne pod względem cech oddziaływania na konsumentów. Innymi słowy, nośnik reklamy to sposób, w jaki reklama ma dotrzeć do adresata. Kategoria ta jest najszersza, a w jej ramach wyróżniamy między innymi następujące nośniki reklamy: telewizja, radio, prasa, reklama zewnętrzna, direct mail, kino.

Z kolei nośnik reklamy odnosi się do jednostek, które funkcjonują w ramach każdego nośnika. Określona grupa środków reklamowych charakteryzujących się podobnymi cechami tworzy grupę zwaną medium reklamowym. Przykładami nośników reklamy są: kanały telewizyjne i radiowe, tytuły prasowe, formy reklamy zewnętrznej.

W ramach każdego medium reklamowego rozróżnia się również media reklamowe, przez które rozumie się środki przekazu i wiadomości reklamowe. Przykładami mediów są: audycje, programy, reklamy, zdjęcia, plakaty.

Firmy podejmujące działania reklamowe stają przed alternatywnym wyborem mediów i środków wykorzystywanych podczas realizacji kampanii reklamowej. Istotą ich właściwego doboru jest znalezienie takiej kombinacji mediów i środków przekazu, która pozwoli na maksymalizację celu reklamowego poprzez dotarcie do świadomości pożądanej grupy odbiorców. Można wyróżnić następujące grupy mediów: reklama masowa, reklama półmasowa (specjalistyczna) oraz reklama bezpośrednia[4] .

Reklama masowa jest charakterystyczna dla promocji sprzedaży dóbr konsumpcyjnych. Adresatami działań reklamowych są ostateczni nabywcy tych produktów – ich konsumenci i użytkownicy. W tym przypadku wykorzystywane są środki masowego przekazu. Reklama masowa obejmuje przede wszystkim dwa duże skupiska środków reklamowych: reklamę wydawniczą (media drukowane) oraz reklamę dźwiękową i audiowizualną (media nadawcze). Uzupełniają je reklamy stosowane w mniejszym zakresie: reklama zewnętrzna i reklama kinowa. Reklama masowa jest najczęściej realizowana w formie kampanii reklamowych.

Reklama półmasowa (specjalistyczna) dotyczy produktów przemysłowych. Przykładem takiej reklamy są ogłoszenia w specjalistycznych czasopismach branżowych.

Reklama pocztowa jest kierowana bezpośrednio do pierwszego odbiorcy towaru. Biorąc pod uwagę techniczny sposób prezentacji reklamy w mediach, można wyróżnić osiem podstawowych grup mediów: emisja, druk, reklama bezpośrednia, zewnętrzna, elektroniczna, w punktach sprzedaży, w kinach i w innych mediach.


[1] R. Seyffert, Werbelehre. Theorie und Praxis der Werbung, C. E. Poeschel Verlag, Stuttgart 1966, s. 219.

[2] T. Sztucki, Marketing. Sposób myślenia, system działania, s. 128 oraz H. Junk, Optimale Werbeprogrammplannung. Grundlagen und Entscheidungsmodele, Verlag W. Girardet, Essen 1973, s. 204.

[3] W. P. Brown, D. Martin, D. E. Schultz, Strategic Advertising Campaigns, Crain Books, Chicago 1984, s. 192-197.

[4] A. Sznajder, Sztuka promocji, Business Press, Warszawa 1993, s.73.

Określanie treści przekazu reklamowego

5/5 - (1 vote)

Proces projektowania przekazu polega na stworzeniu skutecznego przekazu, czyli takiego, który przyciąga uwagę, podtrzymuje zainteresowanie, stymuluje pragnienie i wywołuje działanie (schemat modelu AIDA).

Formułowanie wiadomości składa się z czterech etapów:

  • określenie treści wiadomości,
  • określenie sposobu przekazania wiadomości (struktura wiadomości),
  • definicję użytych symboli (kształt wiadomości),
  • identyfikację nadawcy (źródła wiadomości).

Treść komunikatu. Ten etap polega na ustaleniu, co powiedzieć grupie docelowej, żeby wywołać pożądaną reakcję. Sprowadza się to do sformułowania pewnego rodzaju korzyści, motywacji lub powodu, dla którego odbiorcy powinni przetestować produkt. Ten proces nazywa się apelem. Istnieją trzy rodzaje apeli:

Racjonalne – odnosi się do wymiernych korzyści, jakie odniesie nabywca, kupując produkt. Wskazuje się na jakość, wartość, użyteczność i ekonomiczność.

Emocjonalne – odwołanie się do sfery emocjonalnej odbiorcy i próba wzbudzenia negatywnych lub pozytywnych emocji, które motywują do zakupu.

Moralne – skierowane do uczuć odbiorców w kategoriach dobra i zła. Jest często wykorzystywany w reklamach społecznych.

Kształt komunikatu. Komunikat musi być skonstruowany w sposób jasny i przejrzysty, z uwzględnieniem przede wszystkim charakteru kanału komunikacyjnego, w którym komunikat będzie umieszczony, oraz poszczególnych sposobów jego wyświetlania.

 Źródło komunikatu. Wiadomości nadawane przez atrakcyjne źródła przyciągają uwagę i mają większy wpływ. W prezentacjach często wykorzystuje się osoby znane i lubiane. Ważna jest wiarygodność źródła. Im bardziej wiarygodne źródło, tym bardziej przekonujący przekaz. Decydują o tym trzy podstawowe czynniki: doświadczenie, zaufanie i sympatia.

Strategia tworzenia przekazu reklamowego musi uwzględniać następujące elementy:

  • typ i rodzaj konkurencji, z jaką musi się zmierzyć nasz przekaz reklamowy,
  • główne zalety produktu istotne dla konsumenta,
  • elementy, które wspierają i podkreślają mocne strony produktu,
  • ton i styl przekazu reklamowego – ogólna atmosfera i osobowość przekazu silnie wpływają na wizerunek marki nowego produktu.

Na tej podstawie można sformułować cechy dobrego przekazu reklamowego[1] :

  • przekaz reklamowy musi być oparty na wiarygodnej informacji o konkretnej korzyści dla konsumenta wynikającej z zakupu danego produktu lub usługi. Informacja ta musi wynikać z analizy mocnych stron produktu lub usługi.
  • Dobry przekaz reklamowy powinien być jak najprostszy i skupiać się na jednej podstawowej korzyści.
  • informacje powinny być podane w sposób jasny, wykluczający wszelkie niejasności.
  • wszystkie elementy przekazu powinny tworzyć jedną, spójną całość.
  • Należy odnieść się do korzyści znanych i doświadczanych bezpośrednio przez klienta, unikając odwoływania się do standardów technicznych.
  • przekazywane informacje powinny być pozytywne i koncentrować się na mocnych stronach produktu i marki firmy.
  • informacje zawarte w komunikacie powinny różnić się od informacji dostarczanych przez konkurentów.

Dobre przesłanie powinno opierać się wpływom i zmienności mody.

Dobry komunikat zazwyczaj podkreśla pojedynczą, najważniejszą dla sprzedaży cechę produktu, nie podając przy tym zbyt wielu informacji o produkcie.

Do tworzenia możliwych przekazów reklamowych wykorzystuje się różne metody. Do najważniejszych z nich należą:

  • Metoda dedukcyjna – polega na postrzeganiu nabywców jako oczekujących od produktu jednego z czterech rodzajów nagrody: racjonalnej, sensorycznej, społecznej lub wewnętrznej satysfakcji. Z tych alternatyw wybiera się jedną. Schemat wykorzystania tej metody przedstawiono w tabeli 2.
  • metoda indukcyjna – polega na pozyskiwaniu pomysłów na tworzenie reklam podczas rozmów z konsumentami, ekspertami lub konkurencją. Ich odczucia dotyczące mocnych stron, a jednocześnie wad danej marki, stanowią ważne przesłanki dla strategii.

Ostatnim etapem ustalania treści przekazu reklamowego jest jego realizacja. Elementem decydującym o skuteczności reklamy jest slogan reklamowy – główny argument wyrażający główną ideę przekazu. Jest to zwięzła, ekspresyjna formuła słowna skierowana do masowego odbiorcy. Jest zazwyczaj anonimowa, odwołuje się do emocji, czyli ma wzbudzić potrzebę zakupu produktu. Odpowiednio dobrany slogan i sformułowany apel może zapewnić sukces nawet przy słabej technice wykonania. Slogan łatwo wpada w ucho, nawet po jednokrotnym przeczytaniu lub usłyszeniu. Odpowiednia konstrukcja sloganu jest tym ważniejsza, że tylko nieliczni konsumenci czytają całą treść reklamy, podczas gdy większość zwraca uwagę na obraz i hasło reklamowe.

Wiadomości mogą być prezentowane za pomocą różnych stylów (technik) przekazu. Do najczęściej stosowanych technik prezentacji reklam należą:

Demonstracja – podstawą jest prezentacja zalet i użyteczności produktu, istotnych z punktu widzenia nabywców.

Rekomendacja – jednym z najważniejszych czynników wpływających na konsumenta jest skojarzenie lub prezentacja produktu z odpowiednią postacią. W przypadku zwykłych, codziennych produktów duży wpływ mają opinie osób z tych samych kręgów. Oceny i preferencje pochodzą zazwyczaj od znanych osobistości….

Postać występująca w reklamie ma za zadanie przyciągnąć uwagę widza, stworzyć ciepłą atmosferę wokół produktu i przekazu. W reklamie używa się różnych typów postaci:

  • gwiazdy i znane osobistości – spełniają dwa ważne warunki w reklamie: stanowią jej prestiż i są doskonałymi przyciągaczami uwagi.
  • modelki – jest to jeden z najbardziej kontrowersyjnych sposobów oddziaływania. Często nieodpowiedni ubiór lub makijaż modelki wzbudza niechęć lub ironiczne komentarze widzów. Mimo to motyw pięknej kobiety jest jednym z najczęściej i najchętniej wykorzystywanych motywów.
  • ekspertów – siła ich rekomendacji nie leży w sławie danej osoby, ale w jej profesjonalizmie.
  • bohaterowie ludowi i popularni – ich skuteczność wynika z popularności i sympatii, jaką darzą ich widzowie.
  • Zwykli użytkownicy – osoby podobne do odbiorców często wywołują ich zainteresowanie. Opinia zwykłego użytkownika często liczy się bardziej niż opinia eksperta, ponieważ wynika z praktycznego spojrzenia na produkt.

Styl życia – głównym celem tego typu reklamy jest wyrażenie pewnych emocji, pokazanie, jakiemu stylowi życia odpowiada dany produkt – pragnienie prestiżu, chęć wyglądania młodo, bycia dobrą matką. Takie reklamy są stosowane w przypadku napojów chłodzących, słodyczy, kosmetyków, alkoholu, używek.

Urywek z życia – zaangażowanie widzów może nastąpić poprzez pokazanie, jak dany produkt rozwiązuje problemy.

Humor – humor ma tę zaletę, że potrafi przełamać natarczywość reklamy, wprowadzając przyjemny nastrój i sprzyjając zapamiętywaniu komunikatów reklamowych.

Animacja – reklamy tego typu są wykorzystywane nie tylko do promowania produktów dla dzieci. Nadają się do reklamowania powszechnie kupowanych produktów (np. napojów, benzyny) i usług (banki, ubezpieczenia). Ich zaletą jest duża siła przyciągania uwagi widzów.

Fantazja – polega na tworzeniu wrażenia na temat produktu lub jego zastosowania, które odbiega od rzeczywistości. Technika ta jest często stosowana w reklamach kosmetyków.

Nastrój (obraz) – podstawą jest zbudowanie nastroju wokół produktu. Może to być sytuacja wyrażająca piękno, miłość lub przygodę.

Muzyka – głównym elementem jest muzyka w tle lub pokazywanie ludzi lub postaci z kreskówek śpiewających piosenki o produkcie.

Wiedza techniczna – eksponuje się wysoki poziom umiejętności i doświadczenia zdobytego przez firmę przy wytwarzaniu produktu.

Dowód naukowy – pokazywanie w reklamie dowodów naukowych na poparcie właściwości danego produktu ma na celu uzasadnienie jego wyższości nad innymi. Technika ta jest często stosowana w reklamach pasty do zębów, gdzie pokazuje się naukowe dowody na jej skuteczność.

Ostatnim etapem planowania treści reklamowych jest testowanie stworzonego przekazu reklamowego. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak konsumenci zareagują na argumenty lub jak bardzo spodobają się im bohaterowie reklam. Testowanie przekazów reklamowych przed ich pojawieniem się w mediach reklamowych nazywa się pre-testem. Jej zadaniem jest odpowiedź na pytanie: „Czy przekaz reklamowy będzie skuteczny, jeśli umieścimy go w danym medium?”. Pre-testing umożliwia zbadanie, czy treść przekazu reklamowego może być skuteczna. Jednym z podstawowych założeń wiarygodności badań wstępnych jest to, że uczestnicy badania nie są świadomi rzeczywistego celu zainscenizowanej ekspozycji. Wrażenie naturalnej sytuacji jest istotą rzetelnej i obiektywnej oceny.


[1] T. Romański, Księga marketingu, op., s.326. także: J. Kamieński, Przekaz reklamowy – wyczucie i zasady, ” Press” 1996, nr 7, s.49 oraz J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Business Press, Warszawa 1996.