Adresaci polityki prorodzinnej

Rate this post

W zależności od tego jaki będzie przyjęty główny cel polityka rodzinna może być adresowana do:

  • wszystkich rodzin z dziećmi,
  • wybranych kategorii rodzin z dziećmi (np. rodziny wielodzietne, ubogie, niepełne, dotknięte patologią społeczną).

Państwo realizuje politykę rodzinną przy pomocy następujących instrumentów: środków prawnych, świadczeń pieniężnych, świadczeń w naturze, usługi społeczne.

a)      normy prawne regulują stosunki rodzinne oraz relacje rodziny z państwem i innymi instytucjami. Wyznaczają warunki i zasady korzystania ze świadczeń rodzinnych, określając w ten sposób krąg uprawnionych do świadczeń pieniężnych, rzeczowych i usług,

b)      świadczenia pieniężne społeczne w postaci różnych zasiłków i zapomóg adresowane są do rodzin o niskich dochodach. Świadczenia rodzinne przysługują z tyt. np. niepełnosprawności dziecka, opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego, samotnego wychowywania dziecka, wielodzietności, rozpoczęcia roku szkolnego, podjęcia przez dziecko nauki poza miejscem zamieszkania.

c)      świadczenia w naturze obejmują dobra rzeczowe przekazywane rodzinom (odzież, opał, paczki żywnościowe itp.),

d)     usługi społeczne mają na celu wspieranie rodziny w wypełnianiu jej podstawowych funkcji. Usługi te realizowane są za pomocą infrastruktury społecznej (gminy odpowiadają za tworzenie, prowadzenie i finansowanie żłobków, przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów oraz placówek oświatowo-kulturalnych, zadaniem powiatów jest prowadzenie szkół specjalnych, placówek opiekuńczo-wychowawczych)[1].


[1] por. Ustawa o pomocy społecznej z dn.24.03.2004 r. z późn. zm. oraz Ustawa z dnia 23.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych z późn. zm., oraz Rodziny polskiej polityka rodzinna; stan i kierunki przemian, w: Polityka społeczna. Podręcznik akademicki, red. G. Firlit-Fesnek, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2007r., s.195-197.

Dodaj komentarz