Kierunki i formy przeciwdziałania zachowaniom agresywnym

5/5 - (1 vote)

Społeczna inicjatywa działalności na rzecz dobra dzieci w Polsce – choćby tylko w XX wieku – ma długą tradycje. Nie ma sensu w tym miejscu rozwodzić się nad rolą jaką w tej walce „o” prawa i „w” ich obronie, spełniły takie osoby jak Janusz Korczak czy Maria Łopatkowa. Ważne jedynie jest, że takie osoby i (nie)formalne organizacje istniały i cały czas działają. Potrafią również, co w Polsce niestety jest rzadkie, ze sobą współpracować. Do wspólnych celów organizacji pozarządowych działających w interesie dzieci, można zaliczyć nie tylko bezpośrednią pomoc konkretnym dzieciom, ich rodzicom i opiekunom, ale – w ostatecznej formie – wypracowanie systemu pomocy, integrującego działania instytucji państwowych, samorządowych oraz pozarządowych pracujących na rzecz dzieci na danym terenie.

„Komitet Ochrony Praw Dziecka” (KOPD) to pierwsza – powstała w roku 1981 – pozarządowa organizacja Europy Wschodniej. Skupia ona wokół siebie ludzi dobrej woli, którzy chcą dbać i strzec godności dziecka oraz wychowywać je z poszanowaniem praw. Jednym z ostatnich projektów KOPD jest program „Raz, dwa, trzy.”

“Raz, dwa, trzy” to projekt stworzenia Centrum Interwencyjnego, do którego będą bezpośrednio mogły zgłaszać się same dzieci. KOPD proponuje (i apeluje) o stworzenie możliwości i miejsca w którym dzieci mogłyby głośno mówić o swoich problemach i gdzie mogłyby uzyskać pomoc. Po porostu chce stworzyć przestrzeń, w której dzieci mogłyby mówić same za siebie, reprezentować swoje stanowisko, wyrażać własne uczucia. Podstawową formą realizacji tego projektu oraz jego nowatorstwem jest stworzenie bezpłatnej linii telefonicznej dla dzieci i młodzieży. Informacja o niej znalazłaby się w każdym przedszkolu, każdej szkole podstawowej, gimnazjum oraz szkole średniej na terenie województwa mazowieckiego. Telefon ten miałby być czynny osiem godzin dziennie, od poniedziałku do piątku. Dyżurować przy nim będą pedagodzy, psycholodzy, przeszkoleni wolontariusze. Będzie to pierwszy kontakt dziecka z KOPD, a dalsze postępowanie i zaproponowana mu pomoc będzie zależała od specyfiki zgłaszanego problemu. Po zgłoszeniu się dziecka do KOPD zbadana zostanie i zdiagnozowana jego sytuacja pod kątem środowiska rodzinnego, szkolnego, rówieśniczego. Po dokonaniu takiej diagnozy nastąpi podjęcie stosownej interwencji lub zostanie zaproponowana jedna z form pracy prowadzona przez pracowników ośrodka:

  • terapia indywidualna
  • terapia rodzinna
  • terapia grupowa
  • grupy wsparcia, rozwojowe i inne
  • mediacja
  • pogłębione badanie psychologiczne
  • badanie seksuologiczne
  • konsultacja psychiatryczna
  • porada prawna
  • wywiad środowiskowy
  • interwencja w miejscu zamieszkania dziecka, lub w innym miejscu w którym doszło do przemocy
  • udzielenie informacji o innych placówkach wyspecjalizowanych w rozwiązywaniu danego problemu, którego specyfika wykraczałaby poza nasz obszar działania
  • nawiązanie kontaktu z innymi instytucjami (OPS, sądy, policja, prokuratura, kuratorzy, opiekunowie społeczni i inne ośrodki udzielające specjalistycznej pomocy)

Spodziewany efekt tego projektu to:

– polepszenie funkcjonowania dziecka w życiu społecznym, rodzinnym, szkolnym a także w środowisku rówieśniczym;

– zmniejszenie dysfunkcji rodziny poprzez usuwanie skutków: przemocy, krzywdzenia dziecka, a także kryzysów małżeńskich związanych np. z problemem uzależnień (np. alkoholizm jednego z członków rodziny)

– zwiększenie dostępności profesjonalnej pomocy psychologicznej, pedagogicznej i prawnej (oraz innej pomocy specjalistycznej)

– poszerzenie wiedzy na temat praw dziecka wśród osób dorosłych

– poprawa umiejętności wychowawczych rodziców i związane z tym polepszenie ich funkcjonowania w roli opiekunów;

– rozwiązanie konkretnych sytuacji kryzysowych nawiązanie współpracy z innymi placówkami i organizacjami pozarządowymi, a także rządowymi w celu zapewnienia kompleksowej, specjalistycznej pomocy dziecku i jego rodzinie.

W tej chwili KOPD zbiera pieniądze i szuka sponsorów na urzeczywistnienie tego projektu.

Fundacja „Dzieci Niczyje” jest organizacją o charakterze non-profit. Jej działalność adresowana jest do dzieci maltretowanych fizycznie, psychicznie, wykorzystywanych seksualnie oraz zaniedbywanych; do rodziców i opiekunów tych dzieci, a także do wszystkich osób stykających się (lub mogących się zetknąć) w pracy zawodowej z przypadkami krzywdzenia najmłodszych obywateli. Swoją działalność fundacja prowadzi poprzez udzielanie doraźnej i długofalowej pomocy pedagogiczno-terapeutycznej, poprzez doradztwo psychologiczne, pedagogiczne i prawne. Organizuje również specjalistyczne szkolenia z zakresu problematyki dziecka krzywdzonego dla różnych grup profesjonalnych oraz zespołów interdyscyplinarnych. Prowadzi badania i analizy poszerzające wiedzę o problemie oraz stanowiące podstawę projektowanych działań. Od początku istnienia partnerem Fundacji jest francuskie stowarzyszenie humanitarne „Medecins du Monde” (Lekarze Świata).

Fundacja „Dzieci Niczyje” angażuje się w szereg codziennych zajęć na rzecz dobra skrzywdzonych dzieci, a także ich rodziców. W Warszawie, z jej inicjatywy, działa od roku 1996 Centrum Dziecka i Rodziny. Jego długofalowym celem jest wypracowanie modelu

pomocy dzieciom w środowisku wielkomiejskim, przy systemowej współpracy wszystkich instytucji oświatowych, opiekuńczych, służby zdrowia, policji i pomocy społecznej. W jego ramach prowadzone są dwa programy:

– Centrum Praskie, które skierowane jest do dzieci krzywdzonych fizycznie, psychicznie i zaniedbywanych oraz ich rodzin z terenu warszawskiej dzielnicy Praga-Północ.

– Oferta Poradni dla dzieci wykorzystywanych seksualnie i ich rodzin adresowana do dzieci wykorzystywanych seksualnie i ich rodzin z terenu Warszawy i okolic.

W tym samym roku co Centrum powstał również, na terenie gminy Białołęka, Ośrodek Pomocy Dziecku i Rodzinie „Pociecha.” Ośrodek ten ściśle współpracuje ze świetlicą środowiskową prowadzona przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (TPD), gdzie jego podopieczni mogą spędzać czas w godzinach popołudniowych. Jak każdej świetlicy TPD, także tu dzieci mogą się bawić, a także uzyskać pomoc w odrabianiu lekcji czy finansowe wsparcie dla swojej rodziny.

Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” to placówka Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Od lipca 1995 roku realizuje zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy na zlecenie PARPA. Do głównych zadań Pogotowia należy prowadzenie:

1) Ogólnopolskiego Telefonu dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”

Telefon działa od lipca 1995 roku i adresowany jest do: ofiar, sprawców oraz świadków przemocy w rodzinie. Dysponuje numerem 0 801-1200-02 (od lipca 2002 pierwszy impuls jest płatny – dotąd była to linia darmowa) który jest czynny od poniedziałku do soboty w godzinach 10-22, a także w niedziele od 10 do 16. Telefon „Niebieska Linia” dysponuje komputerową bazą danych, która pozwala na udzielanie informacji na temat miejsc gdzie w całej Polsce można uzyskać pomoc. Systematycznie gromadzi również dane o skali zjawiska przemocy.

2) Poradnia Niebieska Linia

Od roku 1996 Pogotowie prowadzi, i stale modyfikuje, kompleksowy program pomocy rodzinie dotkniętej przemocą domową. Z założenia zmierza on do udzielania wielorakiej i skuteczniejszej pomocy dla wszystkich członków rodziny. Obecnie Poradnia realizuje trzy programy:

  1. a) program dla ofiar przemocy w rodzinie
  2. b) program dla dzieci z rodzin dotkniętych przemocą domową
  3. c) program dla osób stosujących przemoc

3) Centrum Informacyjne

4) Obsługa i rozwój Ogólnopolskiego Porozumienia Osób i Organizacji Pomagających Ofiarom Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”.

Porozumienie powstało w grudniu 1996 roku podczas III Ogólnopolskiej Konferencji „Przeciw przemocy.” Skupia ono osoby oraz instytucje, które popierają program przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Należą więc do niego: służby społeczne, wymiar sprawiedliwości, dziennikarzy oraz ludzi dobrej woli. W związku z tym przedsięwzięciem do zadań Pogotowia należy:

  • administrowanie bazami danych członków Porozumienia „Niebieska Linia” z terenu całego kraju oraz wydawanie dla członków Porozumienia informatora o placówkach;

– organizowanie ogólnopolskich konferencji mających na celu pogłębienia wiedzy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie;

– przygotowywanie materiałów edukacyjnych i ulotek informacyjnych poświęconych problematyce przeciwdziałania przemocy, które następnie kolportuje do wszystkich członków Porozumienia;

– organizowanie narad i grup roboczych członków Porozumienia;

– organizowanie i prowadzenie „Akcji Specjalnych” mających na celu interwencję w instytucjach w obronie ofiar przemocy domowej;

– wraz z PARPA i Komendą Główną Policji wdraża procedurę Niebieskiej Karty; –

– przygotowuje i promuje projekty rozwiązań systemowych w środowiskach lokalnych;

– bierze udział w przygotowaniach ogólnopolskich kampanii na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.