Źródła pochodzenia środków gospodarczych, czyli źródła finansowania, wskazują „kto” wyposażył jednostkę gospodarczą w odpowiednie środki gospodarcze.
Ogół źródeł finansowania majątku przedsiębiorstwa dzieli się na 2 główne grupy:
- Kapitały (fundusze) własne, które stanowią równowartość środków wniesionych na stałe (trwale) do jednostki przez właściciela oraz wygospodarowane przez samą jednostkę w toku jej działalności (tzw. zysk zatrzymany),
- Kapitały (fundusze) obce – środki, jakie zostały wniesione czasowo (do zwrotu) do majątku jednostki gospodarczej przez inne osoby prawne lub fizyczne.
Kapitał własny dzieli się na:
- Kapitał powierzony, czyli wkład majątkowy – pieniężny (środki pieniężne i papiery wartościowe) i rzeczowy (środki trwałe, zapasy) wniesione przez właściciela firmy;
- Kapitał samofinansowania, czyli fundusz tworzony z pozostającej w jednostce części wygospodarowanego zysku, która jest przeznaczana na uzupełnienie kapitałów własnych.
Kapitał obcy to:
- Kredyty bankowe i pożyczki (długoterminowe i krótkoterminowe),
- Zobowiązania wobec dostawców, powstające na skutek przejściowego nieuregulowania dostawcom ich należności za dostarczone materiały, towary i usługi,
- Inne zobowiązania, które wynikają np. z regulowania zobowiązań wobec pracowników w odstępach miesięcznych, należą tu także zobowiązania wobec Urzędów Skarbowych, ZUS-u.
Podział źródeł pochodzenia środków gospodarczych.