Zaliczki (VAT)

5/5 - (2 votes)

VAT, czyli podatek od towarów i usług, jest jednym z głównych źródeł dochodu budżetowego w Polsce. W przypadku niektórych podmiotów, przepisy ustawy o VAT zobowiązują do płacenia zaliczek na ten podatek.

Zaliczki na VAT, w praktyce, to płatność części kwoty podatku VAT, której dokonuje się przed terminem płatności podatku za dany okres rozliczeniowy. Mają na celu zwiększenie płynności budżetowej państwa poprzez regularne wpływy do budżetu.

Obowiązek zapłaty zaliczki na VAT dotyczy podatników rozliczających się kwartalnie, którzy przekroczyli w poprzednim roku podatkowym pewien próg obrotów. Według stanu na dzień mojej wiedzy (wrzesień 2021), ten próg wynosił 5 mln zł. Warto jednak zawsze sprawdzić aktualne przepisy, gdyż mogły ulec zmianie.

Podatnicy, którzy mają obowiązek płacenia zaliczek na VAT, muszą to zrobić do 25. dnia każdego miesiąca za dwa pierwsze miesiące kwartału, a więc do 25 lutego, 25 marca, 25 maja, 25 czerwca, 25 sierpnia, 25 września, 25 listopada i 25 grudnia.

Wysokość zaliczki na VAT wynosi nie mniej niż 1/3 kwoty podatku należnego za poprzedni kwartał, chyba że podatnik zdecyduje się na skorzystanie z uproszczonej metody obliczania zaliczki. W tym przypadku, wysokość zaliczki jest równe 1/3 kwoty podatku należnego za ten sam okres rozliczeniowy w poprzednim roku.

Zaliczki na VAT płaci się w taki sam sposób, jak podatek VAT – na odpowiednie konto urzędu skarbowego, z zastosowaniem właściwych symboli formularzy.

Przepisy dotyczące zaliczek na VAT są skomplikowane i wymagają dokładnej analizy. W przypadku wątpliwości zawsze warto skonsultować się z doświadczonym doradcą podatkowym lub księgowym.

Zaliczki VAT:

  1. Podlegają opodatkowaniu u otrzymującego zaliczkę; obowiązek podatkowy powstaje pod datą otrzymania zaliczki; fakturę VAT należy wystawić nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zaliczki (art. 19 ust 11);
  2. U przekazującego zaliczkę prawo do obniżenia kwoty podatku – na zasadach ogólnych – jeżeli wiązały się z powstaniem obowiązku podatkowego, mimo iż nie jest spełniony obowiązek nabycia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel lub wykonania usługi (art. 86 ust 2).

Ujęcie w księgach otrzymującego: