Wskaźnik obrotu należnościami

5/5 - (1 vote)

Wskaźnik obrotu należnościami określa przeciętną liczbę dni, w ciągu których następuje spływ należności od odbiorców. Wskaźnik ten informuje kierownictwo firmy, w jakim stopniu kredytuje ona swoich odbiorców i jak długo środki pieniężne są zamrożone w należnościach.[1]

Wskaźnik obrotu należnościami w dniach zależy od rodzaju działalności przedsiębiorstwa. Na jego poziom ma wpływ zarówno struktura czasowa, jak i podmiotowa należności, którą trzeba zbadać, by bliżej wyjaśnić kształtowanie się tego wskaźnika. Może się bowiem okazać, że większość przeterminowanych należności jest skoncentrowana u jednego (kilku) odbiorców lub na jednym segmencie rynku. Zbyt długi cykl należności w dniach świadczy o nieskutecznej polityce ściągania należności.

Zbyt wysoki wskaźnik jest dla firmy niekorzystny, gdyż stanowi obciążenie własnego kapitału. Wysoki poziom wskaźnika zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia należności nieściągalnych.[2]

Natomiast bardzo krótki okres ściągania należności bywa rezultatem wyjątkowo surowej polityki finansowej przedsiębiorstwa, która może prowadzić do hamowania sprzedaży. Generalnie jednak można stwierdzić, że w danym okresie mniejsza wartość wskaźnika świadczy o korzystniejszej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Należy równocześnie dodać, że kształtowanie się wskaźników cyklu należności oraz ich zmiany w czasie są szczególnie ważne dla tych firm, u których kredyt dla odbiorcy jest istotnym narzędziem konkurencji. Wydłużanie terminów inkasowania należności zwiększa zapotrzebowanie na kapitał obrotowy w przedsiębiorstwie.[3]

Okres płacenia zobowiązań w dniach wskazuje, jaki jest średni czas regulowania zobowiązań w przedsiębiorstwie. Im czas ten, jest dłuższy, tym mniejsze są potrzeby w zakresie kapitału obrotowego. Porównując go z warunkami sprzedaży oferowanymi odbiorcom możliwe jest określenie, czy firma zdolna będzie do zapłacenia swoich zobowiązań, kiedy nadejdzie termin ich płatności.


[1] M. Sierpińska, T. Jachna, op. cit., s. 84.

[2] Finanse firmy, praca zbiorowa pod redakcją J. Kowalczyka, Warszawa 1998, s. 28.

[3] M. Sierpińska, T. Jachna, op. cit., s. 84.