Elementami polityki rachunkowości w są zakładowy plan kont oraz wykaz ksiąg rachunkowych.
Podstawę do opracowania zakładowego planu kont stanowią plany kont przedstawione w rozporządzeniu w sprawie szczególnych zasad rachunkowości.
Przy ustalaniu zakładowego planu kont należy przestrzegać kilka zasad które, a mianowicie[1]:
- podane w planach kont konta traktuje się jako standardową liczbę kont, którą można ograniczyć jedynie do kont służących do księgowania operacji gospodarczych, które nie występują w jednostce albo uzupełnić o konta zgodne co do treści ekonomicznej z odpowiednimi kontami planu kont,
- podstawą prowadzenia rachunkowości może być plan kont, uzupełniony co najmniej o wykaz kont ksiąg pomocniczych, które mają być prowadzone do poszczególnych kont syntetycznych,
- ZPK powinien zapewniać możliwość sporządzenia sprawozdań finansowych, sprawozdań budżetowych lub innych sprawozdań określonych w odrębnych przepisach.
Plan kont powinien uwzględniać zasady określone w przepisach rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad i standardach międzynarodowych.
Zakładowy plan kont musi zawierać wykaz kont analitycznych, które należy prowadzić do poszczególnych kont syntetycznych, oraz ustalenia wybranych przez kierownika jednostki zasad spośród podanych do wyboru w ustawie o rachunkowości.
Przy opisie sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych wymagany jest wykaz ksiąg rachunkowych (zbiorów danych tworzących księgi rachunkowe w przypadku prowadzenia ich za pomocą komputera), który obejmuje:
- dziennik,
- księgę główną,
- księgi pomocnicze,
- zestawienie obrotów i sald księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych,
- wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
—
[1]Kołodziej B.; Zakładowy plan kont; Gazeta Prawna nr 138/2008 z dnia 18 lipca 2007r.