Prace mgr

prace magisterskie i licencjackie z psychologii

Kwestionariusz do badania sytuacji społecznej osób dotkniętych zaginięciem

5/5 - (1 vote)

Kwestionariusz do badania sytuacji społecznej osób dotkniętych zaginięciem to narzędzie psychometryczne stworzone z myślą o zrozumieniu unikalnych problemów i wyzwań, z jakimi borykają się osoby doświadczające zaginięcia bliskich. Poniżej przedstawiam kilka aspektów teoretycznych tego kwestionariusza.

Cel

Głównym celem kwestionariusza jest zebranie informacji na temat różnych aspektów życia i stanu emocjonalnego osób, których bliscy zaginęli. Kwestionariusz może być używany przez psychologów, pracowników socjalnych, organizacje pomocy społecznej i innych specjalistów zainteresowanych badaniem i pomocą w tej specyficznej sytuacji.

Struktura

Kwestionariusz składa się głównie z pytań zamkniętych na 6-stopniowej skali Likerta, a także kilku pytań wielokrotnego wyboru dotyczących rodzaju relacji z zaginioną osobą oraz częstotliwości kontaktu. Pytania dotyczą różnych aspektów życia, takich jak wsparcie społeczne, emocje, odczucia winy czy oczekiwania co do poszukiwań.

Sposób oceny

Odpowiedzi są kodowane i sumowane w celu uzyskania wyniku, który może być interpretowany indywidualnie lub w kontekście większej grupy osób doświadczających podobnych sytuacji. Wyniki mogą posłużyć jako baza dla dalszej diagnozy i interwencji terapeutycznych.

Zalety

  1. Specyficzność – kwestionariusz jest dostosowany do bardzo konkretnej i trudnej sytuacji życiowej.
  2. Wszechstronność – badanie różnych aspektów (emocjonalnych, społecznych, materialnych) sytuacji osoby, której bliski zaginął.
  3. Możliwość indywidualnej i grupowej analizy – wyniki mogą być wykorzystywane zarówno w kontekście jednostkowym, jak i dla analizy zjawiska na większą skalę.

Wady

  1. Wysoka emocjonalność tematu – kwestionariusz może wywołać silne emocje, co wymaga odpowiedniego wsparcia terapeutycznego.
  2. Brak norm – jeżeli kwestionariusz jest stosunkowo nowy lub rzadko używany, może brakować odpowiednich norm i porównań.
  3. Specyficzność kontekstu – wyniki mogą być trudne do generalizacji, ze względu na unikalność każdego przypadku zaginięcia.

Ten kwestionariusz może być niezwykle użyteczny dla profesjonalistów zajmujących się pomocą osobom w kryzysie emocjonalnym, jakim niewątpliwie jest zaginięcie bliskiej osoby.

Instrukcja:

Bardzo proszę zakreślić kółkiem jedną cyfrę wiedząc że:

1 – całkowicie się nie zgadzam

2 – nie zgadzam się

3 – raczej się nie zgadzam

4 – raczej się zgadzam

5 – zgadzam

6 – całkowicie się zgadzam

1 Czy ma Pan(i) poczucie, że zaginięcie to niesprawiedliwość losu? 1 2 3 4 5 6
2 Czy doświadcza Pan(i) tęsknoty za zaginioną osobą? 1 2 3 4 5 6
3 Czy może Pan(i) liczyć na wsparcie krewnych? 1 2 3 4 5 6
4 Czy może Pan(i) liczyć na wsparcie znajomych? 1 2 3 4 5 6
5 Czy ma Pan(i) poczucie, że po zaginięciu wsparcie ze strony krewnych zmniejszyło się? 1 2 3 4 5 6
6 Czy ma Pan(i) poczucie, że po zaginięciu wsparcie ze strony znajomych zmniejszyło się? 1 2 3 4 5 6
7 Czy Pana(i) krewni angażują się w poszukiwania zaginionej osoby? 1 2 3 4 5 6
8 Czy Pana(i) znajomi angażują się w poszukiwania zaginionej osoby? 1 2 3 4 5 6
9 Czy ma Pan(i) możliwość rozmawiania o swoich kłopotach z krewnymi? 1 2 3 4 5 6
10 Czy ma Pan(i) możliwość rozmawiania o swoich kłopotach ze znajomymi? 1 2 3 4 5 6
11 Czy ma Pan(i) poczucie, że po zaginięciu życie rodziny zmieniło się? 1 2 3 4 5 6
12 Czy życie Pana(i) rodziny uległo dezorganizacji po zaginięciu? 1 2 3 4 5 6
13 Czy uważa Pan(i), że ktoś z rodziny jest winien tego, co się stało? 1 2 3 4 5 6
14 Czy uważa Pan(i) że sam ponosi odpowiedzialność za zaginięcie? 1 2 3 4 5 6
15 Czy brakuje Panu(i) zaginionej osoby? 1 2 3 4 5 6
16 Czy często myśli Pan(i) o tym, co dzieje się z zaginioną osobą? 1 2 3 4 5 6
17 Czy często wspomina Pan(i) zaginioną osobę? 1 2 3 4 5 6
18 Czy często myśli Pan(i) jak wyglądałoby teraz życie Waszej rodziny, gdyby nie doszło do zaginięcia? 1 2 3 4 5 6
19 Czy ma Pan(i) poczucie, że krewni obarczają Pana(Panią) winą za zaginięcie? 1 2 3 4 5 6
20 Czy ma Pan(i) poczucie, że znajomi obarczają Pana(Panią) winą za zaginięcie? 1 2 3 4 5 6
21 Czy otrzymuje Pan(i) pomoc ze strony organizacji zajmujących się poszukiwaniem osób zaginionych? 1 2 3 4 5 6
22 Czy uważa Pan(i), że zainteresowanie zaginięciem ze strony policji było wystarczające? 1 2 3 4 5 6
23 Czy odnosi Pan(i) wrażenie, że po zaginięciu niektórzy krewni odsunęli się od Pana(i)? 1 2 3 4 5 6
24 Czy odnosi Pan(i) wrażenie, że po zaginięciu niektórzy znajomi odsunęli się od Pana(i)? 1 2 3 4 5 6
25 Czy wierzy Pan(i) w szczęśliwe odnalezienie się zaginionej osoby? 1 2 3 4 5 6
26 Czy wierzy Pan(i), że życie Waszej rodziny jeszcze wróci do normy? 1 2 3 4 5 6
27 Czy sądzi Pan(i), że zaginiony sam jest winien temu, co się stało? 1 2 3 4 5 6
28 Czy myśli Pan(i) czasem, że zaginiony nie wraca do domu, gdyż tego nie chce? 1 2 3 4 5 6
29 Czy jest Pan(i) czasem zły(a) na zaginionego za to, co się stało? 1 2 3 4 5 6
30 Czy miewa Pan(i) sny, w których pojawia się zaginiony? 1 2 3 4 5 6
31 Czy jest Pan(i) zadowolony z obecnej sytuacji materialnej? 1 2 3 4 5 6
32 Czy po zaginięciu Pana(i) sytuacja materialna uległa pogorszeniu? 1 2 3 4 5 6
33 Czy może Pan(i) wyobrazić sobie szczęśliwe życie Waszej rodziny bez zaginionej osoby? 1 2 3 4 5 6
34 Czy zgadza się Pan(i), że zaginięcie bliskiej osoby to najgorsza rzecz jaka może przytrafić się człowiekowi? 1 2 3 4 5 6
35 Czy uważa Pan(i), że wszystko w życiu ma jakiś sens, nawet zaginięcie bliskiej osoby? 1 2 3 4 5 6
  1. Jakiego rodzaju więź łączyła Pana(Panią) z zaginioną osobą?
  • małżeństwo
  • konkubinat
  • brat/siostra
  • matka
  • ojciec
  • dziecko
  • inny krewny……………..
  1. Jak często widywał(a) się Pan(i) z tą osobą przed jej zaginięciem?
  • codziennie
  • 4 – 5 razy w tygodniu
  • 2 –3 razy w tygodniu
  • rzadziej
  1. Czy utrzymywał(a) Pan(i) kontakt telefoniczny z zaginioną osobą?
  • tak, codziennie
  • tak, 4 – 5 razy w tygodniu
  • tak, 2 – 3 razy w tygodniu
  • tak, rzadziej
  • nie
  1. Czy prowadził(a) Pan(i) wspólne gospodarstwo domowe z zaginioną osobą?
  • tak
  • nie
  1. Czy był Pan(i) na utrzymaniu zaginionej osoby?
  • tak
  • nie

Kwestionariusz EPQ-R

5/5 - (1 vote)

Kwestionariusz Osobowości Eysencka (Eysenck Personality Questionnaire – EPQ) to jedno z najbardziej znanych i szeroko używanych narzędzi do oceny osobowości w psychologii. Wersja zrewidowana, znana jako EPQ-R (Eysenck Personality Questionnaire-Revised), została stworzona, by uwzględnić nowsze badania i teorie dotyczące osobowości. Zwykle skupia się on na trzech głównych wymiarach osobowości według teorii Eysencka: ekstrawersji, neurotyczności i psychotyzmu. Niektóre wersje zawierają również skalę do oceny tendencji do udawania czy kłamstwa, często oznaczaną jako „Skalę Kłamstwa” („Lie Scale”).

Do czego służy:

  1. Diagnostyka Kliniczna – Kwestionariusz jest używany w ustawieniach klinicznych do zrozumienia profilu osobowości pacjenta i potencjalnych problemów związanych z jego zachowaniem.
  2. Badania Naukowe – Jest często używany w badaniach nad osobowością, zachowaniem i zdrowiem psychicznym.
  3. Selekcja i Rekrutacja – W kontekście organizacyjnym, może być używany do selekcji kandydatów, którzy najbardziej pasują do profilu osobowości wymaganego na danym stanowisku.
  4. Rozwój Osobisty – Może być używany w coaching’u i doradztwie zawodowym.

Kto z niego korzysta:

  1. Psychoterapeuci i Psycholodzy – W diagnostyce klinicznej i terapii.
  2. Doradcy Zawodowi i Coachowie – W planowaniu kariery i rozwoju osobistego.
  3. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi – W procesach rekrutacyjnych i szkoleniach.
  4. Naukowcy – W badaniach dotyczących różnych aspektów osobowości i zachowania.

Ograniczenia:

  1. Redukcjonizm – Krytycy argumentują, że EPQ-R jest zbyt redukcyjny i nie oddaje pełnej złożoności osobowości.
  2. Kulturowe Różnice – Nie wszystkie aspekty kwestionariusza mogą być odpowiednie w różnych kontekstach kulturowych.
  3. Subiektywność – Jak większość kwestionariuszy opartych na samoopisie, EPQ-R jest podatny na błędy wynikające z braku samowiedzy czy chęci przedstawienia się w korzystnym świetle.

Mimo pewnych ograniczeń, EPQ-R jest uznawany za solidne i niezawodne narzędzie w ocenie osobowości i jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach.

Kwestionariusz EPQ-R (Eysenck Personality Questionnaire-Revised) jest narzędziem psychometrycznym zazwyczaj składającym się z kilkudziesięciu do kilkuset pytań, zależnie od wersji. Początkowe wersje EPQ miały mniej pytań, ale zrewidowane edycje są zwykle bardziej szczegółowe. Kwestionariusz jest zaprojektowany w formie stwierdzeń, na które respondenci odpowiadają zazwyczaj przy użyciu skali Likerta (np. „Zdecydowanie się zgadzam”, „Zgadzam się”, „Nie zgadzam się”, „Zdecydowanie się nie zgadzam”) lub opcji binarnych („Tak” lub „Nie”).

Struktura

  1. Ekstrawersja – Pytania w tej sekcji dotyczą poziomu towarzyskości, energii i komfortu w interakcjach społecznych.
  2. Neurotyczność – Ta sekcja ocenia poziom lęku, nastroju i stabilności emocjonalnej respondenta.
  3. Psychotyzm – Pytania dotyczą takich cech jak agresywność, empatia i konwencjonalność.
  4. Skala Kłamstwa – Opcjonalna, ale często dołączana, ta sekcja ma za zadanie zidentyfikować próby udawania lub fałszowania odpowiedzi.

Przykładowe pytania

  1. „Lubisz być w centrum uwagi.” (Ekstrawersja)
  2. „Często się martwisz.” (Neurotyczność)
  3. „Nie boisz się zaryzykować.” (Psychotyzm)
  4. „Zawsze mówisz prawdę.” (Skala Kłamstwa)

Sposób oceny

Po wypełnieniu kwestionariusza, odpowiedzi są zwykle kodowane i sumowane, co prowadzi do wyników w każdej z skal. Te wyniki mogą być następnie interpretowane przez specjalistów w kontekście norm grupowych lub indywidualnych cez osoby badanej.

Warto zauważyć, że kwestionariusz EPQ-R istnieje w różnych wersjach językowych i kulturowych, a także w wersjach skróconych i pełnych, co czyni go użytecznym w różnorodnych kontekstach.

Instrukcja

Odpowiedz na każde pytanie, otaczając kółkiem TAK albo NIE obok numeru pytania na ARKUSZU ODPOWIEDZI. Nie ma tu dobrych ani złych odpowie­dzi, ani podchwytliwych pytań. Pracuj szybko i nie zastanawiaj się zbyt długo na dokładnym znaczeniem pytań.

ODPOWIEDZ NA WSZYSTKIE PYTANIA

  1. Czy masz wiele różnych zainteresowań (hobby)?
  2. Czy zanim coś zrobisz, starasz się najpierw wszystko dokładnie przemyśleć?
  3. Czy często miewasz zmienne nastroje?
  4. Czy zdarzyło ci się przyjmować bez protestu pochwały, wiedząc, że należą się  one komuś innemu?
  5. Czy bardzo przejmujesz się tym, co ludzie myślą?
  6. Czy jesteś osobą rozmowną?
  7. Czy martwiłoby cię posiadanie długów?
  8. Czy czasem czujesz się „podle” bez powodu?
  9. Czy dajesz pieniądze na cele dobroczynne?
  10. Czy kiedyś z łakomstwa wziąłeś (wzięłaś) sobie więcej, niż ci się należało?
  11. Czy masz żywe usposobienie?
  12. Czy bardzo poruszyłby cię widok cierpiącego dziecka lub zwierzęcia?
  13. Czy często martwisz się z powodu rzeczy, których nie powinieneś był (nie powinnaś była) powiedzieć lub zrobić?
  14. Czy nie lubisz ludzi, którzy nie umieją się zachować?
  15. Czy zawsze dotrzymujesz obietnicy, niezależnie od tego, jak bardzo może ci to być nie na rękę?
  16. Czy zwykle potrafisz odprężyć się i dobrze się bawić na wesołym przyjęciu?
  17. Czy łatwo Cię wyprowadzić z równowagi?
  18. Czy ludzie powinni zawsze przestrzegać prawa?
  19. Czy zdarzyło Ci się obwiniać kogoś o coś, o czym wiedziałeś (wiedziałaś), że naprawdę sam (sama) to popełniłeś (popełniłaś)?
  20. Czy lubisz poznawać nowych ludzi? ­
  21. Czy dobre maniery są bardzo ważne?
  22. Czy łatwo zranić twoje uczucia?
  23. Czy wszystkie twoje przyzwyczajenia są dobre i pożądane?
  24. Czy w towarzystwie masz skłonność do trzymania się na uboczu?
  25. Czy zażyłbyś (zażyłabyś) środki, które mogą wywołać dziwne lub niebezpieczne skutki?
  26. Czy często czujesz, że masz „wszystkiego dość”? .
  27. Czy zdarzyło ci się zabrać coś (choćby szpilkę czy guzik), co należało do kogoś innego?
  28. Czy lubisz spędzać czas poza domem?
  29. Czy wolisz chodzić własnymi drogami, niż przestrzegać ustalonych reguł?
  30. Czy bawi cię zadawanie bólu osobom, które kochasz?
  31. Czy często dokucza ci poczucie winy?
  32. Czy mówisz czasem o rzeczach, na których się zupełnie nie znasz?
  33. Czy wolisz czytać, niż spotykać się z ludźmi?
  34. Czy masz wrogów, którzy chcą ci zaszkodzić?
  35. Czy nazwałbyś (nazwałabyś) się osobą nerwową?
  36. Czy masz wielu przyjaciół?
  37. Czy lubisz robić kawały, które mogą czasem zaszkodzić ludziom?
  38. Czy masz skłonność do zamartwiania się?
  39. Czy jako dziecko wykonywałeś (wykonywałaś) polecenia natychmiast i bez szemrania?
  40. Czy nazwałbyś (nazwałabyś) się lekkoduchem?
  41. Czy dobre wychowanie i schludność mają dla ciebie duże znaczenie?
  42. Czy często postępowałeś (postępowałaś) wbrew woli rodziców?
  43. Czy martwisz się okropnymi rzeczami, które mogłyby się wydarzyć?
  44. Czy zdarzyło ci się zepsuć lub zgubić coś, co należało do kogoś innego?
  45. Czy zazwyczaj przejawiasz inicjatywę przy zawieraniu nowych znajomości?
  46. Czy uważasz się za osobę '”spiętą” lub przewrażliwioną?
  47. Czy przeważnie milczysz w towarzystwie innych ludzi?
  48. Czy uważasz, że małżeństwo jest instytucją przestarzałą, którą należy zlikwidować?
  49. Czy czasem się trochę przechwalasz?
  50. Czy mniej niż większość ludzi przejmujesz się tym, czy coś jest dobre czy złe?
  51. Czy łatwo ci rozkręcić towarzystwo na nudnym przyjęciu?
  52. Czy martwisz się swoim zdrowiem?
  53. Czy powiedziałeś (powiedziałaś) kiedyś o kimś coś złego lub złośliwego?
  54. Czy lubisz współpracować z innymi ludźmi?
  55. Czy lubisz opowiadać przyjaciołom kawały i zabawne historyjki?
  56. Czy większość rzeczy ma dla ciebie taki sam smak?
  57. Czy jako dziecko byłeś (byłaś) kiedykolwiek zuchwały (zuchwała) wobec rodziców?
  58. Czy lubisz przebywać wśród ludzi?
  59. Czy martwisz się, jeśli wiesz, że w twojej pracy są błędy?
  60. Czy cierpisz na bezsenność?
  61. Czy mówiono ci, że czasem postępujesz zbyt nierozważnie?
  62. Czy zawsze myjesz ręce przed jedzeniem?
  63. Czy prawie zawsze w czasie dyskusji masz na wszystko gotową odpowiedź?
  64. Czy lubisz przychodzić na umówione spotkania dużo przed czasem?
  65. Czy często czujesz się bez powodu zobojętniały (zobojętniała) i zmęczony (zmęczona)?
  66. Czy kiedykolwiek oszukiwałeś (oszukiwałaś) w czasie gry?
  67. Czy lubisz robić rzeczy wymagające szybkiego działania?
  68. Czy twoja matka jest (była) dobrą kobietą?
  69. Czy często podejmujesz decyzje pod wpływem chwili?
  70. Czy często masz uczucie, że życie jest bardzo nudne?
  71. Czy kiedykolwiek wykorzystałeś (wykorzystałaś) kogoś?
  72. Czy często podejmujesz więcej działań, niż pozwala ci na to czas?
  73. Czy jest wiele osób, które starają się ciebie unikać?
  74. Czy bardzo martwisz się swoim wyglądem?
  75. Czy uważasz, że ludzie poświęcają zbyt wiele czasu na zapewnienie  swojej przyszłości oszczędzając i ubezpieczając się?
  76. Czy kiedykolwiek pragnąłeś (pragnęłaś) nie żyć?
  77. Czy uchylałbyś (uchylałabyś) się od płacenia podatków, wiedząc, ze to się nie  wyda?
  78. Czy potrafisz rozkręcić zabawę na przyjęciu?
  79. Czy starasz się nie być opryskliwy (opryskliwa) wobec ludzi?
  80. Czy zbyt długo się martwisz, kiedy zdarzy ci się coś nieprzyjemnego?
  81. Czy postępujesz w myśl zasady „najpierw pomyśl, później zrób”?
  82. Czy kiedykolwiek upierałeś (upierałaś) się przy własnym zdaniu?
  83. Czy cierpisz na „nerwy”?
  84. Czy często czujesz się samotny (samotna)?
  85. Czy na ogół potrafisz wierzyć, że ludzie mówią prawdę?
  86. Czy zawsze postępujesz zgodnie z zasadami, które głosisz?
  87. Czy łatwo cię zranić, wytykając błąd w twoim postępowaniu?
  88. Czy lepiej jest postępować według reguł przyjętych w społeczeństwie, niż  chodzić własnymi drogami?
  89. Czy spóźniłeś (spóźniłaś) się kiedyś na spotkanie lub do pracy?
  90. Czy lubisz jak wokół ciebie jest dużo ruchu i ciągle coś się dzieje?
  91. Czy chciałbyś (chciałabyś), by inni się ciebie bali?
  92. Czy czasem kipisz energią, a innym razem jesteś bardzo ospały (ospała)?
  93. Czy czasem odkładasz do jutra to, co powinieneś (powinnaś) zrobić dzisiaj?
  94. Czy ludzie uważają cię za osobę o bardzo żywym usposobieniu?
  95. Czy ludzie mówią ci wiele kłamstw?
  96. Czy sądzisz, że ma się szczególne obowiązki wobec własnej rodziny?
  97. Czy jesteś przeczulony (przeczulona) w pewnych sprawach?
  98. Czy zawsze gotów (gotowa) jesteś przyznać się do popełnionych błędów?
  99. Czy byłoby ci bardzo żal zwierzęcia, które wpadło w sidła?
  100. Czy trudno ci się opanować, gdy wpadniesz w złość?

 Sprawdź, czy nie opuściłeś (opuściłaś) żadnego pytania.

Kwestionariusz PTSD

5/5 - (1 vote)

Kwestionariusz dotyczący zaburzenia stresowego pourazowego (PTSD, od ang. Post-Traumatic Stress Disorder) to narzędzie diagnostyczne używane przez profesjonalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego w celu zidentyfikowania i oceny objawów PTSD. Jest kilka różnych wersji kwestionariuszy służących do diagnozowania tego zaburzenia, a jednym z najbardziej znanych jest PCL (PTSD Checklist).

Ogólnie rzecz biorąc, kwestionariusze te skupiają się na różnych aspektach doświadczeń i reakcji, które są typowe dla PTSD, takich jak:

  1. Natrętne myśli – niechciane i natrętne myśli związane z traumą.
  2. Unikanie i odrętwienie – unikanie sytuacji, które przypominają o traumie, lub ogólne uczucie odrętwienia i dystansu emocjonalnego.
  3. Pobudzenie i nadreaktywność – objawy takie jak nadmierne napięcie, drażliwość, problemy ze snem.
  4. Negatywne przekonania i nastroje – takie jak poczucie winy, wstyd, czy negatywna ocena samego siebie i innych.

Zastosowanie

Kwestionariusze PTSD są często używane w badaniach klinicznych, ale także w praktyce klinicznej, jako narzędzie pomocne w diagnozie i planowaniu leczenia.

Ograniczenia

  1. Nie są one zamiennikiem dla profesjonalnej diagnozy – wyniki kwestionariusza nie zastąpią pełnej diagnozy klinicznej.
  2. Ograniczenia metody samoopisu – kwestionariusze są oparte na samoocenie, co może być obarczone różnymi błędami.
  3. Culturalne i językowe bariery – nie wszystkie kwestionariusze są dostosowane do różnych kontekstów kulturowych czy językowych.

Kwestionariusz PTSD Edny B. Foa

Część 1

Wielu ludzi przeżyło lub było świadkiem bardzo stresującego i urazowego zdarzenia w jakimś momencie swojego życia. Poniżej znajduje się lista urazowych zdarzeń. Proszę postawić znak przy WSZYSTKICH zdarzeniach, których Pani/Pan doświadczył/a lub był/a świadkiem.

(1)         Poważny wypadek, pożar lub wybuch (na przykład wypadek przemysłowy, rolniczy, samochodowy, katastrofa lotnicza lub morska).

(2)          Klęska żywiołowa (na przykład powódź, huragan lub trzęsienie ziemi)

(3)          Napaść na tle innym niż seksualny ze strony członka rodziny lub kogoś, kogo znasz (na przykład pobicie, atak fizyczny, postrzał, pchnięcie nożem lub grożenie bronią)

(4)          Napaść na tle innym niż seksualny ze strony kogoś obcego (na przykład pobicie, atak fizyczny, postrzał, pchnięcie nożem lub grożenie bronią)

(5)          Napaść seksualna dokonana przez członka rodziny lub kogoś, kogo znasz (na przykład zgwałcenie lub usiłowanie gwałtu)

(6)          Napaść seksualna dokonana przez kogoś obcego (na przykład zgwałcenie lub usiłowanie gwałtu)

(7)          Działania wojenne lub przebywanie w strefie wojny

(8)          Kontakt seksualny przed ukończeniem 18 roku życia z kimś starszym o 5 lub więcej lat(na przykład dotykanie genitaliów lub piersi)

(9)          Niewola (na przykład więzień, jeniec wojenny, zakładnik)

(10)        Tortury

(11)        Choroba zagrażająca życiu

(12)        Inne zdarzenie urazowe np. zaginięcie osoby bliskiej

(13)        Jeśli zaznaczył/a Pan/i punkt 12, proszę określić rodzaj tego zdarzenia

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

JEŚLI ZAZNACZYŁ/A PAN/I KTÓRYKOLWIEK Z POWYŻSZYCH PUNKTÓW, PROSZĘ KONTYNUOWAĆ, JEŚLI NIE, PROSZĘ ZAKOŃCZYĆ W TYM MIEJSCU.

Część 2

(14)      Jeśli zaznaczył/a Pani/Pan więcej niż jedno urazowe zdarzenie w Części l, proszę postawić znak w kratce obok jednego zdarzenia, które najbardziej Panią/Pana nęka. Jeśli zaznaczył/a Pani/Pan tylko jedno urazowe zdarzenie, proszę zaznaczyć to samo zdarzenie:

   Wypadek

   Klęska żywiołowa

   Napaść na tle innym niż seksualny/ ktoś kogo znasz

   Napaść na tle innym niż seksualny/ obcy

   Napaść seksualna/  ktoś,  kogo znasz

   Napaść seksualna/ obcy

   Działania wojenne

   Kontakt seksualny przed ukończeniem 18 roku życia z kimś starszym o 5 lub więcej lat

   Niewola

   Tortury

   Choroba zagrażająca życiu

   Inne

Poniżej proszę opisać krótko zdarzenie urazowe, które Pani/ Pan zaznaczył/a:

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………

Poniżej znajduje się kilka pytań odnośnie urazowego zdarzenia, które Pani/Pan właśnie opisał/a:

(15) Jak dawno temu miało miejsce to urazowe zdarzenie? (zaznacz JEDNĄ odpowiedź)

  1. Mniej niż miesiąc temu
  2. l do 3 miesięcy temu
  3. 3 do 6 miesięcy temu
  4. 6 miesięcy do 3 lat temu
  5. 3 do 5 lat temu
  6. Więcej niż 5 lat temu

W odpowiedzi na następujące pytania, proszę zakreślić T dla Tak i N dla Nie.

Czy podczas tego urazowego zdarzenia:

(16)           T          N         Odniosła Pani/ odniósł Pan fizyczne obrażenia?

(17)           T          N         Ktoś inny odniósł obrażenia fizyczne?

(18)           T          N         Myślał/a Pani/Pan o tym, że Pani/ Pana życie jest zagrożone?

(19)           T          N         Myślała Pani/ Pan o tym, że życie kogoś innego jest zagrożone?

(20)           T          N         Czuł/a się Pani/ Pan bezradny?

(21)           T          N         Czuł/a się Pani/ Pan przerażony?

Część 3

Poniżej znajduje się lista problemów, których doświadczają czasami ludzie, którzy przeżyli urazowe zdarzenie. Proszę przeczytać uważnie wszystkie punkty i zaznaczyć cyfrę (0-3), która najlepiej opisuje to, jak często dany problem dokuczał Pani/ Panu w UBIEGŁYM MIESIĄCU. Proszę odnosić się do urazowego zdarzenia, które opisał/a Pani/Pan w punkcie 14.

 

0     W ogóle lub tylko raz

1     Raz w tygodniu/ sporadycznie

2     2 do 4 razy w tygodniu/ przez połowę mego czasu

3     5 lub więcej  razy w tygodniu/ prawie stale

(22)   0  1  2  3    Pojawienie się przykrych myśli lub obrazów dotyczących urazowego zdarzenia, które przychodzą do głowy, kiedy Pani/Pan tego nie chce

(23)   0  1  2  3    Przeżywanie złych snów lub koszmarów dotyczących urazowego zdarzenia

(24)   0  1  2  3    Ponowne przeżywanie urazowego zdarzenia, zachowywanie się lub uczucie jakby działo się ono znowu

(25)   0  1  2  3    Złe samopoczucie psychiczne, kiedy urazowe zdarzenie zostanie przypomniane (na przykład, czucie się przestraszonym, złym, smutnym, winnym, itd.)

(26)   0  1  2  3    Pojawianie się fizycznych reakcji, kiedy urazowe zdarzenie zostanie przypomniane (na przykład oblanie się potem, szybkie bicie serca)

(27)   0  1  2  3    Unikanie myślenia, mówienia o urazowym zdarzeniu lub unikanie związanych z nim uczuć

(28)   0  1  2  3    Unikanie działań, ludzi lub miejsc, które przypominają Pani/Panu o urazowym zdarzeniu

(29)   0  1  2  3    Niemożność przypomnienia sobie wszystkich ważnych elementów urazowego zdarzenia

(30)   0  1  2  3    Znaczna utrata zainteresowania ważnymi zajęciami lub znacznie rzadsze uczestniczenie w tych zajęciach

(31)   0  1  2  3    Poczucie dystansu lub odcinania się od ludzi wokół Pani/ Pana

(32)   0  1  2  3    Poczucie emocjonalnego odrętwienia (na przykład niezdolność do płaczu lub uczucia miłości)

(33)   0  1  2  3    Poczucie jakby Pani/ Pana przyszłe plany lub nadzieje miały się nie spełnić (na przykład nie spełnią się Pani/Pana plany dotyczące pracy zawodowej, małżeństwa, dzieci lub długiego życia)

(34)   0  1  2  3    Problemy z zasypianiem lub ze snem

(35)   0  1  2  3    Poczucie irytacji lub wybuchy złości

(36)   0  1  2  3    Problemy z koncentracją (na przykład gubienie wątku rozmowy, wątku historii oglądanej w telewizji, zapominanie, o czym się czytało)

(37)   0  1  2  3    Nadmierna czujność (na przykład oglądanie się, kto jest obok, niepewność, gdy stoi Pani/Pan plecami do drzwi)

(38)   0  1  2  3    Częsty przestrach lub wzdryganie się (na przykład przy nieoczekiwanym hałasie kiedy ktoś za Panią/Panem idzie)

(39)   0  1  2  3    Jak długo doświadczał/a Pani/ Pan problemów zaznaczonych powyżej?

(proszę zaznaczyć JEDNĄ odpowiedź)

  1. Krócej niż miesiąc
  2. l do 3 miesięcy
  3. Dłużej niż 3 miesiące

(40)  0  1  2  3    Jaki czas po przeżyciu urazowego zdarzenia zaczęły się te problemy?

(proszę  zaznaczyć JEDNĄ odpowiedź)

  1. Krócej niż 6 miesięcy
  2. 6 miesięcy lub dłużej

 Część 4

Proszę zaznaczyć poniżej, czy problemy, które określiła Pani/Pan w Części 3, wpływały niekorzystnie na którąś z wymienionych sfer Pani/Pana życia W CIĄGU OSTATNIEGO MIESIĄCA. Proszę zaznaczyć T dla Tak i N dla Nie.

(41)   T  N     Praca

(42)   T  N     Praca i obowiązki domowe

(43)   T  N     Kontakty ze znajomymi

(44)   T  N    Rozrywka i odpoczynek

(45)   T  N    Nauka

(46)   T  N    Kontakty z rodziną

(47)   T  N    Życie seksualne

(48)   T  N    Ogólna satysfakcja z życia

(49)   T  N    Ogólny poziom funkcjonowania we wszystkich dziedzinach Pani/Pana życia

Psychologia, psychoanaliza, psychotechniki

5/5 - (6 votes)

praca mgr o New Age

„Na zeświecczonym zachodzie psychologia zastąpiła teologię, stając się centrum zainteresowań człowieka. Według Martina Grossa jesteśmy obywatelami wspólnego Społeczeństwa Psychologicznego tworzonego przez ludzi, którzy jak nigdy przedtem zajmują się przede wszystkim Jaźnią.[1]

Nowa Świadomość reklamuje się jako nowy umysł, nowy sposób myślenia i życia. Odnowiona jaźń postrzegana jest tu jako niewyczerpalne źródło rozwoju i możliwości człowieka, którego umysł nie ma żadnych granic. New Age obiecując każdemu osobistą transformację usiłuje umysł ten wyzwolić, dać nową świadomość i właściwą psychologię. W związku z tym psychologia staje się główną dziedziną pozostającą na usługach Nowej Ery.”[2]

Źródłem inspiracji dla „wyznawców” New Age są: Zygmunt Freud (szkoła psychoanalizy) Carl Gustaw Jung (zakładał istnienie „nieświadomości zbiorowej” – zbioru wyobrażeń archetypowych i sił gromadzących się na przestrzeni historii, które są udziałem wszystkich ludzi, w przeciwieństwie do swego nauczyciela – Freuda – nie uznawał wiary w Boga za szkodliwe złudzenie, nie potępiał mistyki i religii), Wilhelm Reich (metoda pracy nad ciałem w celu wyzwolenia „energii orgonicznej” przenikającej wszechświat), Viktor Frankl („egzystencjalna pustka” jako problem współczesnego człowieka – „pragnienie znaczenia „ jako najważniejsze w psychologii człowieka), Abraham Maslow („hierarchia potrzeb”), Erich Fromm (psychologia humanistyczna) i inni.

Z początków psychologii humanistycznej wywodzi się Ruch Ludzkiego Potencjału, jeden z podstawowych elementów New Age. Kładzie on nacisk na realizację potencjału tkwiącego w człowieku i jego dobro. Należy tu też wspomnieć o ruchu EST (Erhard Seminar Training – są to seminaria propagujące ideę jedności wszechrzeczy, głoszące wyższość jaźni i panteizmu, oraz o psychologii transpersonalnej (uznaje ona potrzebę doskonałości człowieka, konieczność uwolnienia się z otaczających więzów, odzyskania wymiaru duchowego i pielęgnowania go, zachęca do wschodnich form medytacji, praktykowania jogi i metod poszerzających świadomość).

W New Age popularne są również psychotechniki, zwane inaczej psychotechnologiami (termin używany przez Marylin Ferguson, czołową pisarkę New Age – „The Aquarian Conspiracy”). Są to systemy ukierunkowane na celową przemianę świadomości. Mogą one zapoczątkować przemianę jednostki idącą w kierunku osiągnięcia nowej świadomości (pogłębionej jakościowo).[3]

[1] M. Gross, The Psychological Society, Simon and Schuster, New York 1978, s.3-4, w: D. R. Groothuis, New Age – czy naprawdę Nowa Era?, Wydawnictwo Areopag, Katowice 1994, s.88; za:

[2] Adam Zamojski, New Age: filozofia, religia i paranauka, Uniwersytet Śląski, Katowice 2000r., s.55.

[3] Adam Zamojski, New Age: filozofia, religia i paranauka, Uniwersytet Śląski, Katowice 2000r., s.55-62.

Motywacja jako pojęcie w psychologii

5/5 - (6 votes)

Według encyklopedii PWN motywacja to „proces regulacji umysłowej, który energetyzuje zachowanie i ukierunkowuje je na osiągnięcie celu; także stosunkowo stabilna skłonność (pęd) do podejmowania działań nakierowanych na określony cel; może być świadomy lub nieświadomy. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy czegoś oczekuje, odczuwa potrzebę, wierzy, że osiągnie to określony efekt (namacalny lub niematerialny) lub uniknie niepożądanego zachowania. Poziom motywacji będzie zależał od:

  • poziom gotowości do osiągnięcia celu, do otrzymania nagrody – czyli z pilności potrzeby,
  • ocena prawdopodobieństwa, że ​​to zachowanie doprowadzi do celu (lub oceni zachowanie),
  • wiara w możliwość satysfakcjonującej realizacji tego zachowania.

Istnieje sześć klasycznych pojęć związanych z pojęciem motywacji:

  • potrzeba: ludzie będą działać w celu zaspokojenia tej potrzeby,
  • akceptacja zadań: znacznie lepsze wyniki można osiągnąć, jeśli główne zadania: konkretne, złożone, osiągalne (rzeczywiste), sprawiedliwe,
    zostały uzgodnione z osobą, która ma wykonać to zadanie, dotyczą zadań, które zostały pozytywnie rozwiązane w przeszłości, dają poczucie sukcesu po zakończeniu,
  • wzmocnienie: już osiągnięty sukces zachęci do powtórzenia pewnych zachowań, gdy taka propozycja zostanie złożona,
  • oczekiwany rezultat: ludzie zmieniają swoje zachowanie, gdy są pewni, że przyniesie im to wielką nagrodę,
  •  oczekiwania skuteczności: osoba jest bardziej skuteczna w swoich działaniach, gdy wierzy w swoje umiejętności,
  • przyczynowość: osoba jest bardziej skłonna powtórzyć zachowanie, które przyniosło jej sukces, jeśli kojarzy to zachowanie z poprzednim sukcesem lub porażką.

W praktyce skuteczność jednostek zależy od tego, czy wkładają dużo wysiłku w zarządzanie zadaniami, które mają do wykonania. Tutaj należy założyć, że osoby te posiadają niezbędne zasoby materialne (materiały, narzędzia) lub rozumieją cele pracy, czy pracownik posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności, czy dobrze się czuje. Zależności te ilustruje rys. 1.

Rys. 1. Model skonsolidowany motywacji

Źródło: Gick, Tarczyńska (1999).

Tak więc z rysunek 1 pokazuje, że pracownika motywują czynniki motywacyjne, których źródłem są jego:

  • potrzeby osobiste – potrzeby
  • oczekiwania osobiste – oczekiwania wyników
  • praca – akceptacja zadań
  • umiejętności osobiste – oczekiwania wydajności
  • osiąganie dobrych wyników – wzmocnienie
  • zrozumienie własnej skuteczności lub związku funkcjonalno-przyczynowego

Istnieje wiele koncepcji i teorii motywacji. W nauce o organizacji i zarządzaniu można podzielić na trzy poglądy na motywację (Serafin, 1996):

Teorie treści: teorie te próbują odpowiedzieć na pytanie: jakie potrzeby ludzie chcą zaspokajać w pracy i poprzez pracę? Co sprawia, że ​​działają? Teorie te opierają się na założeniu, że ludzie mają swoje wewnętrzne potrzeby, a motywacją jest ich zaspokajanie lub ograniczanie. Przedstawicielami tej koncepcji są: A. Maslow, D. McGregor, F. Herzberg, J.W. Atkinson, D. McClelland, C.P. Alderfer.

teorie procesów: teorie te określają, w jaki sposób i do jakich celów motywuje się ludzi. Podstawą jest tu teoria oczekiwań, czyli badanie tego, czego człowiek oczekuje w wyniku swojego zachowania. Z drugiej strony zachowanie ludzi według tej teorii zależy od pożądanych wartości, które człowiek może osiągnąć poprzez pracę. Przedstawicielami tej grupy są: W.H. Vum (twórca teorii opartej na hierarchii wartości) oraz badacze, którzy rozwinęli jego teorię – LV Porter i E. Lawler.

Teorie wzmocnienia: Znane również jako teorie pozytywnego wzmocnienia lub modyfikacji zachowania, zakładają, że ludzie robią to, co robią, ponieważ nauczyli się tego w przeszłości (zachowanie może być związane z przyjemne lub nieprzyjemne konsekwencje). Założycielem tej teorii jest BF Skinner.

Praca będzie konsekwentnie opisywać powyższe teorie motywacji, a także ich zastosowanie do motywowania pracowników w przedsiębiorstwie.