Determinanty sytuacji psychologicznych stawania się bezrobotnym

5/5 - (3 votes)

Możemy określić pewne determinanty, które dla poszczególnych bezrobotnych tworzą tzw. sytuację psychologiczną i określają skalę i rodzaj sytuacji trudnej.

Na pierwszą grupę determinant składają się obiektywne fakty pozapsychologiczne, jak:

a) wiek bezrobotnego,

b) status przed momentem stania się bezrobotnym, tj.czy bezrobocie związane jest z utratą pracy, czy też z faktem niemożliwości podjęcia pracy po ukończonej szkole podstawowej, ponadpodstawowej czy wyższej,

c) poziom zabezpieczenia ekonomicznego (zasoby własne) rodziny, innych osób, z którymi bezrobotny pozostaje w określonych związkach,

d) formalne kwalifikacje zawodowe,

e) stopa bezrobocia w miejscu zamieszkania bezrobotnego lub regionie,

f)  sposób stania się bezrobotnym : spodziewamy czy niespowiedziany (nagły),

g) sytuacja osobista (samotny czy posiadający na własnym utrzymaniu rodzinę itp.),

h) posiadający status społeczny i zawodowy.

Drugą grupę determinant określających skalę sytuacji trudnej stanowią osobne wyznaczniki.

Do najważniejszych zaliczyć należy:

a) indywidualną odporność na sytuację trudną, która jest funkcją dotychczasowych doświadczeń osobniczych i odporności zdeterminowanej cechami konstytucjonalnymi,

b) system wartości i bezpośrednio z nim związaną strukturę potrzeb,

c) zakres i jakość utrwalonych zachowań instumentalnych, zabezpieczających możliwość adaptacji do zmieniających się sytuacji życiowych,

d) rodzaj oczekiwań co do sposobu zabezpieczenia interesu bezrobotnego i osób, które ten interes mają zabezpieczać (ja sam – czy inni, np. rodzice, państwo itp.)

Wyróżnione tu fakty w grupie pierwszej i drugiej, chociaż nie wyczerpują wszystkich uwarunkowań sytuacji psycho- logicznej bezrobotnego, to wystarczająco wyraźnie wskazują na indywidualność i złożoność tej sytuacji.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że tak jak bezrobocie w skali makro nie jest zjawiskiem jednorodnym, tak i psychologia bezrobotnego jest niezwykle zróżnicowana. To ona określa miejsce bezrobotnego na takich skalach jak:

a) samoocena własnej sytuacji,

b) samoocena w zakresie cech poznawczych jak kreatywność i aktywność, oraz cechy negatywnej tzn. destrukcji,

c) samoocena w zakresie antycypacji przyszłej sytuacji, (rys.3),

  • wiara w sukces
  • realna ocena możliwości i zmiany aktualnej pracy
  • beznadzieja
  • rozpacz
  • utrata wiary w możliwość zmiany sytuacji