z części praktycznej pracy mgr
Wykres 16 – Akceptacja współpracowników.
Źródło: opracowanie własne.
Sądzę, na podstawie moich badań, że pojęcie procesu adaptacji, a szczególnie jego celowościowo-dydaktyczna interpretacja nie wyjaśnia w pełni całej złożoności procesu wprowadzania nowego pracownika na nowe stanowisko pracy. Przystosowanie do sytuacji pracy ma charakter interakcyjny. Oznacza to po pierwsze, że przystosowanie jest pochodną interakcji pomiędzy starszymi pracownikami i zwierzchnikami a nowym pracownikiem. Silny wpływ na ustalenie konsensusu interakcyjnego i wejście w sieć komunikacyjną grupy pracowniczej w sytuacji pracy mają miejsce takie zjawiska jak negocjacje, perswazje, gry strategiczne, prezentacja siebie, rozpoznawanie reguł określonych rytuałów interakcyjnych itp. Oczywiście zasoby interakcyjne, jak np. hierarchia organizacyjna czy zależność strukturalna, mogą być warunkami określonych działań obu stron interakcji. Można także tymi zasobami sterować, nie oznacza to jednak gwarancji realizacji zaplanowanych wcześniej celów, np. adaptacyjnych.
Z badań wynika, że zdecydowana większość (72 pracowników) przyjęła zmianę miejsca pracy i przyjęcie do nowego zespołu. Pracownicy (23) którzy odpowiedzieli negatywnie może potrzebują więcej czasu lub wykazania większej inicjatywy ze strony pracownika. Różnica między grupą pozytywną a negatywną jest bardzo widoczna (76% do 24%).