Charakterystyka branży turystycznej

5/5 - (2 votes)

Turystyka i podróże to dziś największa gałąź gospodarki na świecie.

Turystykę postrzega się głównie jako dziedzinę gospodarki kreującą miejsca pracy, przenoszącą popyt z regionów bogatszych do uboższych. Jest ona jedną z niewielu form aktywności gospodarczej, które wymagają nakładów na ochronę środowiska przyrodniczego i dziedzictwa kulturowego.

„Usługa jest to każda czynność zawierająca w sobie element niematerialności, która polega na oddziaływaniu na klienta lub przedmioty bądź nieruchomości znajdujące się w jego posiadaniu, a która nie powoduje przeniesienia prawa własności. Przeniesienie prawa własności może jednak nastąpić, a świadczenie usługi może być lub też nie być ściśle związane z dobrem materialnym.”[1]

Produktem turystycznym(usługą) jest wszystko, co przyczynić się do zadowolenia podróżnego. Do markowych produktów turystycznych, które mogą zwiększyć wpływy z turystyki zalicza się:

  • Turystykę biznesową, obejmującą podróże w interesach, zwłaszcza kongresy, targi i wystawy, zjazdy wszelkich organizacji.
  • Turystyka miejska i kulturowa, obejmuje wycieczki i indywidualne podróże w celu zwiedzenia miast, muzeów, obiektów zabytkowych.
  • Turystykę na terenach wiejskich, obejmuje agroturystykę, ekoturystykę oraz turystykę w parkach narodowych, rezerwatach przyrody.
  • Turystykę aktywną, rekreacyjną i specjalistyczną, obejmującą szeroki zakres rekreacji opartej na naturalnych zasobach(morze, jeziora).
  • Turystykę tranzytową i przygraniczną, obejmującą jednodniowe podróże w celu zrobienia zakupów, krótkich wizyt itp.

„Segmentacją rynku nazywamy podział danego rynku na względnie jednorodne grupy konsumentów, różniące się między sobą reakcjami na dany produkt i inne instrumenty oddziaływania na rynek”[2].

Rynek turystyczny w województwie zachodniopomorskim zdominowany jest w dużej mierze przez Gminę Międzyzdroje oraz Gminę Kołobrzeg.


[1] A.Payne,Marketing usług,PWE, Warszawa 1997, str.20

[2] J. Altkorn, Podstawy marketingu, Instytut Marketingu, Kraków 1995, str.90