Rozliczenie VAT na koniec okresu i sporządzenie deklaracji VAT-7

5/5 - (2 votes)

Konto „Rozrachunki publicznoprawne z tytułu VAT” może wykazywać saldo:

  • Dt (Wn) – oznacza nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym → pozycja 57 deklaracji VAT-7 lub
  • Ct (Ma) – oznacza nadwyżkę VAT należnego nad naliczonym → pozycja 55 deklaracji VAT-7.

WYKAZ  PODSTAWOWYCH AKTÓW  PRAWNYCH

  1. Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ.U.UE. L Nr 347).
  2. Ustawa z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) – ostatnia nowelizacja weszła w życie 1.12.2008 roku (Dz.U. Nr 209, poz. 1320),
  3. Przepisy wykonawcze do ustawy o VAT m.in.:
    1. rozporządzenie Ministra fFnansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337),
    2. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336),
    3. c) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333).

Podstawowe cechy podatku VAT:

  1. powszechność,
  2. wielofazowość,
  3. potrącalność,
  4. neutralność.

Bilansowanie środków gospodarczych i źródeł ich pochodzenia

3.7/5 - (3 votes)

Na majątek jednostki gospodarczej, można patrzeć z dwóch punktów widzenia, uzyskując odmienne informacje. Majątek ten może być rozpatrywany z punktu widzenia rodzajów środków, które się na ten majątek składają , bądź źródeł jego pochodzenia.

Zestawienie majątku (środków gospodarczych) i źródeł jego pochodzenia, sporządzone z nieco większą szczegółowością oraz uwzględniające wartość poszczególnych pozycji określa się mianem BILANSU.

W bilansie ogół środków gospodarczych nazywany jest aktywami, natomiast wszystkie źródła pochodzenia – pasywami. Zwyczajowo aktywa są wykazywane po lewej stronie, a pasywa po prawej stronie.

Ogólna suma aktywów musi być równa ogólnej sumie pasywów.

Każdy bilans jednostki gospodarczej powinien zawierać:

  1. Określenie jednostki sporządzającej bilans;
  2. Określenie dnia, na który sporządzono bilans, czyli tzw. moment dnia bilansowego;
  3. Wyszczególnienie nazw i wartości grup środków gospodarczych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania(pasywów),
  4. Sumę bilansową po stronie aktywów i pasywów- sumy muszą być sobie równe;
  5. Datę sporządzenia bilansu, tj. datę przygotowania czystopisu bilansu,
  6. Podpisy osób odpowiedzialnych za gospodarkę finansową jednostki gospodarczej oraz za rzetelność i prawidłowość bilansu tj. podpisy głównego księgowego i kierownika jednostki.

Zakłady Okuć Budowlanych

Nowa Sól, ul. Rybna 6.

BILANS sporządzony na dzień 31 grudnia 2019 r.

 AKTYWA                                                                                         PASYWA

 A.      MAJĄTEK TRWAŁY

 I.     Rzeczowe składniki majątku trwałego.

1. Środki trwałe

B.      MAJĄTEK OBROTOWY

 I.     Zapasy.

1.    Materiały

2.    Produkcja nie zakończona

3.    Wyroby gotowe

II.  Należności.

1. Należności od odbiorców

III.   Środki pieniężne.

1. Rachunek bieżący.

2. Kasa

SUMA BILANSOWA

 (A+B)

 60 000,-

 60 000,-

25 000,-

 10 000,-

2 000,-

8 000,-

2 000,-

2 900,-

100,-

85 000,-

 A.    KAPITAŁY WŁASNE.

 I.       Kapitały.

1.      Fundusz powierzony.

2.    Fundusz samofinansowania.

II.    Wynik finansowy.

B. ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE.

1.        Długoterminowe kredyty bankowe.

C.    ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE.

I.       Zobowiązania.

1.    Zobowiązania wobec dostawców.

2.    Zobowiązania wobec pracowników.

 SUMA BILANSOWA

 (A+B+C)

 72 000,-

 20 000,-

45 400,-

6 600,-

8 000,-

 8 000,-

5 000,-

 4 000,-

1 000,-

85 000,-

 Nowa Sól, dnia 31 marca 2020 r.

Główny Księgowy                                        Kierownik Jednostki

(-)                                                                   (-)

Czym jest rachunkowość?

5/5 - (3 votes)

Rachunkowość to system ewidencji gospodarczej ujmujący w mierniku pieniężnym i przekroju poszczególnych podmiotów gospodarczych wraz z procesami produkcji, dystrybucji, konsumpcji i akumulacji. Rachunkowość jest sformalizowanym systemem, odzwierciedlającym proces prowadzonej działalności gospodarczej i służy jej ocenie.

Rachunkowość nie była i nie jest samoistnym bytem, stąd zawsze była powiązana z organizacją gospodarczą. Ewolucja rachunkowości podatkowej następowała równolegle i w dostosowaniu do zmian zachodzących w organizacji gospodarczej.

Rachunkowość

  • Rachunkowość jest uznawana jako język działalności gospodarczej (biznesu),
  • Rachunkowość dostarcza całą terminologię dotyczącą sfery finansowej przedsiębiorstwa: zasobów, źródeł ich finansowania, przychodów, kosztów i wyników finansowych, przepływów pieniężnych itd.

Rachunkowość jest fundamentalnym systemem informacyjnym, który pozwala na zbieranie, mierzenie, analizowanie i prezentowanie informacji finansowej. Jego głównym celem jest umożliwienie podejmowania decyzji na różnych poziomach zarządzania w organizacjach. W poniższym referacie omówimy różne aspekty rachunkowości, takie jak jej definicja, rodzaje, cele, zasady oraz wpływ na decyzje biznesowe.

  1. Definicja rachunkowości

Rachunkowość to nauka i sztuka mierzenia, komunikowania i interpretowania informacji finansowych. Obejmuje procesy związane z identyfikacją, rejestracją, klasyfikacją, sumowaniem i raportowaniem transakcji finansowych. Rachunkowość dostarcza kierownictwu danych niezbędnych do monitorowania i zarządzania przedsiębiorstwem, a także do zrozumienia, jakie działania mogą wpłynąć na rentowność i stabilność finansową.

  1. Rodzaje rachunkowości

Istnieje wiele rodzajów rachunkowości, wśród których można wyróżnić:

  • Rachunkowość finansowa: Skupia się na tworzeniu raportów finansowych dla osób spoza organizacji, takich jak inwestorzy, kredytodawcy, agencje regulacyjne czy podatkowe. Raporty te, w tym sprawozdania finansowe, są standardowo prezentowane co kwartał lub rok.
  • Rachunkowość zarządcza: Ta gałąź rachunkowości koncentruje się na dostarczaniu informacji menedżerom, którzy używają tych danych do podejmowania decyzji strategicznych. Rachunkowość zarządcza jest bardziej szczegółowa i skupia się na przyszłości, pomagając organizacjom w planowaniu i prognozowaniu.
  • Rachunkowość kosztów: Jest to szczególny rodzaj rachunkowości zarządczej, który skupia się na zrozumieniu i obliczaniu pełnych kosztów prowadzenia biznesu.
  • Rachunkowość podatkowa: Skupia się na przygotowywaniu dokumentów podatkowych i planowaniu podatków. Rachunkowość podatkowa musi być zgodna z przepisami podatkowymi, które mogą różnić się od zasad rachunkowości finansowej.
  1. Cele rachunkowości

Podstawowym celem rachunkowości jest dostarczanie informacji finansowej o firmie. Te informacje są używane przez różne interesariusze, takich jak właściciele, inwestorzy, pracownicy, klienci, dostawcy, instytucje finansowe, agencje rządowe i społeczność. Innym ważnym celem rachunkowości jest pomaganie w zarządzaniu organizacją poprzez monitorowanie jej wyników i finansów. Wreszcie, rachunkowość pomaga również w spełnianiu obowiązków podatkowych i regulacyjnych.

  1. Zasady rachunkowości

Rachunkowość opiera się na pewnych fundamentalnych zasadach, takich jak zasada kontynuacji działalności, zasada ostrożności, zasada równowagi, zasada kosztu historycznego i zasada rokowania. Zasada kontynuacji działalności zakłada, że firma będzie kontynuować działalność w przewidywalnej przyszłości. Zasada ostrożności mówi, że powinniśmy być ostrożni przy ocenie wartości aktywów i zobowiązań. Zasada równowagi mówi, że suma aktywów powinna równać się sumie kapitału i zobowiązań. Zasada kosztu historycznego mówi, że aktywa powinny być zapisywane po kosztach nabycia. Zasada rokowania nakłada na rachunkowość obowiązek sporządzania prognoz finansowych.

  1. Rachunkowość a decyzje biznesowe

Informacje finansowe dostarczane przez system rachunkowości są niezbędne do podejmowania efektywnych decyzji biznesowych. Na przykład, informacje o przepływie pieniędzy mogą pomóc firmie w planowaniu i kontrolowaniu wydatków. Analiza kosztów i dochodów może pomóc w określeniu, które produkty lub usługi są najbardziej rentowne. Informacje o zadłużeniu mogą pomóc w zarządzaniu ryzykiem finansowym.

Rachunkowość jest kluczowym elementem zarządzania każdą organizacją. Dostarcza ona wartościowych informacji, które pomagają w podejmowaniu decyzji, zarządzaniu finansami i spełnianiu obowiązków prawnych i regulacyjnych. Cechuje ją również ciągły rozwój, na który wpływ mają takie czynniki jak zmieniające się regulacje, postęp technologiczny i ewolucja biznesu. Dlatego niezwykle ważne jest zrozumienie podstaw rachunkowości i jej roli w świecie biznesu.

Rola rachunkowości

5/5 - (3 votes)

Rola rachunkowości jako języka działalności gospodarczej odzwierciedlona w badaniach naukowych. Rachunkowość, jako język biznesu rachunkowość ma wiele elementów wspólnych z innymi językami. Różne działalności gospodarcze firm są przedstawiane w sprawozdaniach rachunkowości przy użyciu języka rachunkowości, tak samo jak wiadomości o wydarzeniach są przedstawiane w gazetach. Księgowi próbują sporządzić mapę zdarzeń ekonomicznych jednostki w unikalny sposób, który nazywamy językiem rachunkowości. Cała struktura rachunkowości jest wypełniona dużą ilością pojęć i może być nazwana językiem rachunkowości. (S. Tanaka)

Badania nad językiem rachunkowości wchodzą w zakres:

  • W jaki sposób oddziałują pojęcia rachunkowości na odbiorców?
  • jaki sens ekonomiczny mają pojęcia rachunkowości?
  • czy pojęcia rachunkowości niosą logiczne przesłanie?

Potrzeby jednoznacznej interpretacji pojęć stosowanych w rachunkowości i powiązanie ich w logiczną całość skutkowało powstaniem Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Do zadań Międzynarodowych Standardów Rachunkowości należy m.in. tworzenie zasad, standardów, norm i pojęć z zakresu rachunkowości.

Celem założeń koncepcyjnych rachunkowości jest przedstawienie interpretacji podstawowych pojęć i kategorii wchodzących w skład szeroko rozumianej rachunkowości a więc bilansu oraz rachunku wyników.

Nadal brak jednolitej treści semantycznej oraz zasad syntaktyki wielu pojęć dla przykładu środki pieniężne, instrumenty kapitałowe, koszty podlegające rozliczeniu w czasie, koszty produktu, koszty okresu oraz podatkowa interpretacja wielu kategorii (przychody i koszty ich uzyskania, moment uznania przychodu za dokonany, a kosztu za poniesiony itp.).

Wątpliwa relacja pomiędzy formą i treścią zdarzeń gospodarczych z punktu widzenia ewidencji księgowej, co jest ważniejsze w rachunkowości – fakt (treść) czy dokument (forma)?”.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

5/5 - (3 votes)

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.  Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ma miejsce, jeżeli:

  • nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
  • podatnik dokonujący dostawy zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.