Rynki kapitałowe z wyprzedzeniem dyskontują swoją przyszłość.
Według zwolenników analizy technicznej ceny akcji są ustalane na podstawie relacji między kupującymi a sprzedającymi, między popytem a podażą (bykami a niedźwiedziami). Natomiast w dłuższym okresie kursy walorów są podporządkowane trendom oraz związanymi z nimi prawidłowościami. Linie trendu są klasyczną metodą analizy technicznej. Identyfikują one trend i dają sygnały do wejścia na giełdę lub wyjścia z niej.
Na rynku papierów wartościowych występują trzy rodzaje trendów:
- wzrostowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz wyższym poziomie,
- spadkowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz niższym poziomie,
- formacje horyzontalne – gdzie większa część zwyżek i zniżek kształtuje się na zbliżonym pułapie cenowym. Formacja horyzontalna jest oznaką stabilizacji rynku, jak również może oznaczać fazę przejściową pomiędzy trendem wzrostowym a spadkowym lub odwrotnie.
Rynek charakteryzuje się cyklicznością, czyli występowaniem okresowych zmian w kierunku ruchu cen. Reasumując, zasady analizy technicznej ujmują w nieco inny sposób zjawiska zachodzące na rynkach papierów wartościowych, niż to ma miejsce w analizie fundamentalnej. Zwolennicy analizy technicznej odwołują się w praktyce do danych historycznych które nie maja bezpośredniego związku z daną spółką, lecz ujmują zjawiska w sposób ogólny, za pomocą którego wszystkie zdarzenia można podporządkować pewnym utartym zasadom. W analizie technicznej dużą rolę odgrywa również psychologiczny aspekt inwestowania oraz podejście do rynku w sposób całościowy, jako do złożonej struktury ludzkiej, gdzie sukces jest wnikliwą analizą ludzkiej psychiki i zachowania w określonych sytuacjach.
Linie trendu pozwalają również na wyznaczenie kanału trendowego. Są to dwie równoległe linie, w których górna przechodzi przez kolejne szczyty cenowe w danym okresie, a dolna przez dołki korekt. Każda z linii musi przechodzić przez przynajmniej dwa szczyty lub dwa dołki cenowe, aby można było mówić o jej wiarygodności.
Wykres 18. Formacja horyzontalna.
Im szerszy zasięg czasowy ma kanał trendowy, możemy sądzić, że tym większa jest siła uczestników rynku (byków w trendzie wzrostowym i niedźwiedzi w trendzie spadkowym) oraz większe prawdopodobieństwo, że dany trend będzie dłużej utrzymany. Istnieje również zależność między kątem nachylenia linii kanału trendowego a ramą czasową trendu.
Im kąt nachylenia jest większy, tym kolejne rekordy – maksima cenowe będą ustanawiane prędzej lub podczas rynku niedźwiedzia kolejne spadki kształtują się w krótszym okresie czasu. Kąt nachylenia kanału trendowego informuje inwestorów również o tym czy linia trendu ma swoje potwierdzenie w rynku.
Zawsze należy pamiętać, że wykreślenie kanału trendowego nigdy nie identyfikuje prawdziwości trendu. Aby mieć pełen obraz rynku należy posłużyć się wieloma narzędziami. Trzeba wiedzieć, że trend jest ściśle powiązany z obrotami. Pomocne w określaniu trendu są również średnie z dziesięciu lub piętnastu sesji, wykresy dzienne, tygodniowe i miesięczne, wskaźniki techniczne takie jak np. MACD, ROC, RSI. Dopiero po dokładnej analizie można określić jaka siła dominuje w danym okresie na rynku i jakie emocje rządzą inwestorami.