Analiza sprawozdań finansowych

5/5 - (2 votes)

Analiza sprawozdań finansowych to proces przeprowadzany przez inwestorów, doradców finansowych, audytorów, analityków itp., polegający na przeanalizowaniu sprawozdań finansowych danej spółki. Celem analizy sprawozdań finansowych jest zdobycie jak najwięcej informacji o sytuacji finansowej, wynikach i perspektywach rozwoju spółki, a także ocena jej wiarygodności.

Do głównych elementów analizy sprawozdań finansowych należą:

  1. Bilans – dokument prezentujący sytuację majątkową i finansową spółki w dniu bilansowym (zazwyczaj na koniec roku obrotowego).
  2. Rachunek zysków i strat – dokument prezentujący przychody, koszty i zyski (straty) spółki za okres obrotowy (zazwyczaj za rok).
  3. Sprawozdanie z działalności – dokument opisujący działalność spółki, jej osiągnięcia, wyzwania i perspektywy rozwoju.
  4. Raporty zarządu – dokumenty prezentujące stanowisko zarządu spółki w sprawie sytuacji finansowej i wyników spółki oraz jej perspektyw rozwoju.

Podczas analizy sprawozdań finansowych, inwestorzy i analitycy korzystają z różnych narzędzi i technik, takich jak:

  • Analiza bilansu – polegająca na przeanalizowaniu struktury aktywów i pasywów spółki, jej zdolności do spłaty zobowiązań oraz poziomu zadłużenia.
  • Analiza rachunku zysków i strat – polegająca na przeanalizowaniu przychodów, kosztów i zysków spółki, a także na porównaniu ich z wynikami z poprzednich okresów.
  • Analiza rentowności – polegająca na ocenie zyskowności spółki, jej efektywności i konkurencyjności.
  • Analiza wskaźnikowa – polegająca na obliczeniu i porównaniu różnych wskaźników finansowych, takich jak marża, rentowność kapitałów własnych, wskaźnik płynności itp.

Z uwagi na występującą na ogół w działalności gospodarczej ciągłość dane pochodzące ze sprawozdań finansowych przy wycenie przedsiębiorstw i analizie ryzyka. Dane księgowe wskazują na perspektywy rozwoju przedsiębiorstwa, a także na trudności, z którymi się ono boryka. W analizie finansowej wykorzystywane są różne źródła informacji, a cztery podstawowe to:

  • rachunek zysków i strat
  • bilans
  • sprawozdanie ze stanu kapitału własnego
  • sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych

Dokumenty te sporządza się, aby podsumować działalność gospodarczą przedsiębiorstwa w danym okresie lub w danym momencie. Poniżej poddano analizie dwa pierwsze sprawozdania. To najważniejsze sprawozdania finansowe przedsiębiorstwa. Sporządzone są w formie standardowej, uregulowanej przepisami prawnymi. Jedynie rachunek przepływów pieniężnych nie ma ujednoliconej postaci (poza jego wersją publikacyjną).

Bilans i rachunek wyników stanowią podstawę do statystycznej i dynamicznej oceny stanu i wyników finansowych przedsiębiorstwa. Na ich podstawie sporządzany jest rachunek przepływów pieniężnych. Duże znaczenie informacyjne mają noty uzupełniające, dotyczące kształtowania się ważniejszych pozycji bilansu i rachunku wyników. Wyjaśniają one bliżej treść bilansu i rachunku wyników zarówno za pomocą liczb, jak i opisowo. Ich zakres jest zróżnicowany w zależności od stopnia złożoności działalności i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz potrzeb informacyjnych kierownictwa i udziałowców.

Linie trendu – analizy giełdowe

5/5 - (3 votes)

Rynki kapitałowe z wyprzedzeniem dyskontują swoją przyszłość.
Według zwolenników analizy technicznej ceny akcji są ustalane na podstawie relacji między kupującymi a sprzedającymi, między popytem a podażą (bykami a niedźwiedziami). Natomiast w dłuższym okresie kursy walorów są podporządkowane trendom oraz związanymi z nimi prawidłowościami. Linie trendu są klasyczną metodą analizy technicznej. Identyfikują one trend i dają sygnały do wejścia na giełdę lub wyjścia z niej.

Na rynku papierów wartościowych występują trzy rodzaje trendów:

  • wzrostowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz wyższym poziomie,
  • spadkowe – gdy ceny akcji kształtują się na coraz niższym poziomie,
  • formacje horyzontalne – gdzie większa część zwyżek i zniżek kształtuje się na zbliżonym pułapie cenowym. Formacja horyzontalna jest oznaką stabilizacji rynku, jak również może oznaczać fazę przejściową pomiędzy trendem wzrostowym a spadkowym lub odwrotnie.

Rynek charakteryzuje się cyklicznością, czyli występowaniem okresowych zmian w kierunku ruchu cen. Reasumując, zasady analizy technicznej ujmują w nieco inny sposób zjawiska zachodzące na rynkach papierów wartościowych, niż to ma miejsce w analizie fundamentalnej. Zwolennicy analizy technicznej odwołują się w praktyce do danych historycznych które nie maja bezpośredniego związku z daną spółką, lecz ujmują zjawiska w sposób ogólny, za pomocą którego wszystkie zdarzenia można podporządkować pewnym utartym zasadom. W analizie technicznej dużą rolę odgrywa również psychologiczny aspekt inwestowania oraz podejście do rynku w sposób całościowy, jako do złożonej struktury ludzkiej, gdzie sukces jest wnikliwą analizą ludzkiej psychiki i zachowania w określonych sytuacjach.

Linie trendu pozwalają również na wyznaczenie kanału trendowego. Są to dwie równoległe linie, w których górna przechodzi przez kolejne szczyty cenowe w danym okresie, a dolna przez dołki korekt. Każda z linii musi przechodzić przez przynajmniej dwa szczyty lub dwa dołki cenowe, aby można było mówić o jej wiarygodności.

Wykres 16. Trend wznoszący.

Wykres 17. Trend opadający.

Wykres 18. Formacja horyzontalna.

 

 

 

Im szerszy zasięg czasowy ma kanał trendowy, możemy sądzić, że tym większa jest siła uczestników rynku (byków w trendzie wzrostowym i niedźwiedzi w trendzie spadkowym) oraz większe prawdopodobieństwo, że dany trend będzie dłużej utrzymany. Istnieje również zależność między kątem nachylenia linii kanału trendowego a ramą czasową trendu.

Im kąt nachylenia jest większy, tym kolejne rekordy – maksima cenowe będą ustanawiane prędzej lub podczas rynku niedźwiedzia kolejne spadki kształtują się w krótszym okresie czasu. Kąt nachylenia kanału trendowego informuje inwestorów również o tym czy linia trendu ma swoje potwierdzenie w rynku.

Zawsze należy pamiętać, że wykreślenie kanału trendowego nigdy nie identyfikuje prawdziwości trendu. Aby mieć pełen obraz rynku należy posłużyć się wieloma narzędziami. Trzeba wiedzieć, że trend jest ściśle powiązany z obrotami. Pomocne w określaniu trendu są również średnie z dziesięciu lub piętnastu sesji, wykresy dzienne, tygodniowe i miesięczne, wskaźniki techniczne takie jak np. MACD, ROC, RSI. Dopiero po dokładnej analizie można określić jaka siła dominuje w danym okresie na rynku i jakie emocje rządzą inwestorami.

Technika połączona analizy technicznej i analizy fundamentalnej

5/5 - (3 votes)

z pracy magisterskiej z ekonomii

Najczęściej przyjmuje się, że analiza fundamentalna powinna odpowiadać na pytanie: co kupić, a co sprzedać? A analiza techniczna z kolei powinna odpowiedzieć na pytanie: kiedy kupować, a kiedy sprzedawać? Należy zauważyć, że wielu analityków fundamentalnych pozytywnie ocenia rolę, jaką odgrywa analiza techniczna na współczesnym rynku kapitałowym.

Istnieje duża grupa inwestorów, w tym profesjonalnych, którzy przy podejmowaniu konkretnych decyzji inwestycyjnych wykorzystują zarówno analizę techniczną, jak i fundamentalną, ponieważ dobór aktywów do portfela inwestycyjnego odbywa się zazwyczaj w dwóch etapach:

  • wybór wstępnej listy spółek spełniających określone podstawowe kryteria, m.in. określoną wysokość stopy dywidendy, stopę wzrostu rocznych przychodów netto ze sprzedaży w poszczególnych okresach sprawozdawczych,
  • przeprowadzanie analizy technicznej wybranych w pierwszym etapie wykresów giełdowych i podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych dotyczących kupna lub sprzedaży akcji poszczególnych spółek.

Rysunek 1. Połączona technika analizy (analiza fundamentalna i analiza techniczna).

Wybitnym zwolennikiem inwestowania opartego na analizie technicznej i fundamentalnej jest M. Chaikin, twórca kilku szeroko stosowanych oscylatorów. T. De Mark, twórca jednego z najpopularniejszych oscylatorów analizy technicznej Ultimate, oraz znany inwestorom T. Dorsey inwestują w podobny sposób, oraz T. Dorsey, który uważa, że portfel inwestycyjny powinien zawierać tylko papiery wartościowe o mocnych podstawach, ale wybrane według kryteriów analizy technicznej.

W literaturze dotyczącej analizy fundamentalnej powszechnie uważa się, że bieżąca cena akcji jest funkcją czynników fundamentalnych i aktualnej sytuacji na rynku akcji. Zależność ta jest pokazana na rysunku 2.

Rysunek 2. Czynniki wpływające na wycenę akcji.[1]

Doskonałego sposobu inwestowania nie ma – zresztą podobnie jak nie ma nieomylnych ekspertów, nie ma idealnego wskaźnika czy też doskonałego oscylatora. W związku z tym ostatnim trendem panującym na rynkach kapitałowych jest połączenie obu technik analizy fundamentalnej i analizy technicznej i wykorzystanie najsilniejszych stron każdej z nich.


[1] T. Jaworski, Wartość wewnętrzna akcji a jej cena na rynku kapitałowym, Warszawa 1999, s. 136